Bir sene daha biterken

Koca bir yılın son ayı geldi yine. Son ayın ilk haftası.

Geçen sene bu zamanlar dün gibi aklında bir çoğumuzun. “Ne çabuk geçmiş” dediğinizi duyar gibiyim. Çünkü bende aynı fikirdeyim.

Kim bilir neler bekledik bu seneden, neler biriktirdik, neleri bitirdik, neleri ekledik?

Hayatın sürprizlerle dolu olduğuna tanıklık ettik. Bazen üzüldük sonrasında yeniden dirildik. Tam da her şeyin bitiş noktasına geldiğini hissettiğimizde, hiç umulmadık yerden bir yeni kapının açıldığına şahitlik ettik. Zor zamanların aslında mucizelere en yakın zamanlar olduğunu öğrendik.

Hayatımızda gereksiz ne varsa elememiz gerektiğini, alışkanlık uğruna tutulan her şeyin sadece yer işgaline sebebiyet verdiğini gördük. Ve belki de göreceğiz.

Attığımız hiçbir adım tesadüf değildi. Mesela hayatınıza yanlış bir insanı sokmanız, başarı sağlayacağınızı umduğunuz da yenilginiz, mutluluk beklerken mutsuzluğa düşüşünüz. Hepsi birer öğretiydi.

Kendinizi tanıdınız, yeni bir şey kattınız, tecrübe edindiniz.

Kazançlarınızda oldu, kayıp olarak gördüklerinizde. Hedefler koydunuz, ulaştınız, başardınız.

İyisiyle kötüsüyle bu seneyi de sevdiniz.

Şimdi ne olacağını bilmediğiniz bir seneye yaklaşmaktasınız.

Bu yıl geçmiş olacak ve bir daha yaşanmayacak. İçinden sadece sizi mutlu edenleri alacak diğerlerini geride bırakacaksınız. Bırakmalısınız!

Bizi durup, durup aynı şeyleri yaşamaya iten hatıralarımızın kölesi olmamalıyız.

Bir sene daha bitiyor…

Umut etmeli, ümit beslemeli, hayal etmeli, gerçekleştirmeli.

Ve en önemlisi;

Bu yılı geride bırakmayı bilmeli.

Geçmişin rüzgarıyla üşüyüp, bugünün güneşini göz ardı etmemeli.