Bir yanlış tercih hikayesi

Avluda, psikolojik tedavi gören hastalar vardı. Güneşli bir gündü. Ağaçlarda kuşlar ötüyordu. En genç hastanın adı Hakan’dı.

Hakan, üç yıl dershaneye gitmiş, ailesinin istediği fakülteyi kazanamamıştı. Hakan’ın, çocukluğundan beri doğayı, hayvanları ne kadar sevdiği önemsenmemişti. Ziraat fakültesine gitseydi çok mutlu olabilirdi. Annesi ziraat mezunlarının iş bulamadığını, eczacılık okumasının iyi olacağını söyledi. Hakan, özel bir üniversitede eczacılık okumaya başladı. Üniversite masrafları çoktu. Anne, masrafları karşılamak için borçla aldığı evini bile sattı, kirada oturmaya başladı. Yeter ki oğlu okusundu. Hakan bu kadar özverinin altında ezildi. Eczacılık eğitimine ısınamamıştı. Dersleri zayıftı. Okuldan kaçmak istiyordu. Ders sırasında bir gün baygınlık geçirdi. Gözünü hastanede açtı. Bir yıl geçti kendine gelemedi. Gençliğinin bütün izleri psikolojik rahatsızlığının altında yok olup gitti. Yedi yaşında bir çocuk gibi hareket etmeye başladı.

Hakan, annesinin kendisine doğru geldiğini görünce gülümsedi. İlaç vakti gelmişti. Bankta otururken başını annesinin göğsüne yasladı. Bir yıl içinde annesinin bütün saçları ağarmıştı. Anne, Hakan’ın yanaklarını okşadı, saçlarını kokladı. Titreyen yaşlı elleri, gözlerinden akan iki damla yaşla ıslandı.