Bıraktığın yerdeyim

Bıraktığın yerdeyim aslında giderken bu yerden sıyrılıp düşünmek istiyordum. ÇÜNKÜ SADECE ZAMAN AŞKIN NE KADAR BÜYÜK OLDUĞUNU ANLAYABİLİRDİ.

Bıraktığın yerdeyim ama düşünerek; Ve"En parlak gelecek unutulmuş bir geçmişin üzerinde yükselir." demişler.Doğru geçmişi unutarak başlamak lazım yeni bir sayfada sana bakmaya ve ilham oldu YILMAZ ERDOĞAN'ın bu satırları yazıma...
"Her şey yapılabilir bir beyaz kağıtla... Her şey yazılabilir bir beyaz kağıda senin dışında... Verdiğin bütün sözler sende kalsın isterim... Sana bakmak bir beyaz kağıda bakmaktır. Her şey olmaya hazır."

Sözcükler yetim yazılmıyor bir türlü anlatılmak istenenler. Ben dehe aşktan, sevgiden istifa edemedim. Bu çok erken olurdu. Hiç kimse aşk ve sevgiden istifa etmesin sevgimizi kaldıracak yürekleri bulmakta iş... Aşk ve sevgi herkesi kırar biraz ama gene de ne mutlu ki bize acısını yüreklerimizde hissetirecek güç bu güçü harekete geçirecek bir beyine sahipiz.

Gene CAN DÜNDAR'ın bir yazısında"Birine sevginizi sunmak aslında sizi de aynı şekilde seveceğinin garantisi değildir. Sevginin karşınızdaki kişinin kalbinde büyümesini bekleyin."Ve büyütürken sevgilerinizi düşünün tekrar tekrar...Çünkü unutmak bir ömür sürer. Hayatta... Ama düşlemek ve umut etmek her zaman vardır yaşamımızda...

"Zaferlerimi süslemek istersen yaşamımda bırak önce savaşlarımı kazanayım hayatımda"

En ölümlü yanım karşı koyamadığım sen olunca hayatta yaşam zor yaşam imkansız...İnsanın yaşamında sunulan sevdalar umutlu bir imkansızlık olsada değil mi ki yaşamda sunuldu bize bir armağan ve bu armağan bütün imkansızlıklara karşı içinde yaşansada yaşamın kaldırabilmeliyiz tüm zorluklarınla...

Düşündüm de mutluluk dediğimiz şey aldığımız bir nefeste, üzüntü büyük kayıplarımızda, telafisi olmayan kayıplarımızda, yeri doldurulmayan kayıplarımızda...Düşündüm ki insanı insan yapan değerler yanımızda olduğu süre mutlu ve umutluyuz, geleceğimiz aydınlık, geleceğimiz parlak ve sımsıcak...

Aslında en mutlu kişilerin herşeye sahip olduğunu düşünürdüm her zaman ama zamanla şunu anladım ki onların karşısına çıkan değerleri iyi bildiğinden iyi bilenlerden olduğundan mutlular yaşamlarında...

İnsanlar vazgeçmiş gibi yapabilir. Bu vazgeçmişlerin bedellerini kalbinde ve sırtında yükünü alarak ilerlerken hayatta...Ama her vazgeçilmişliğin bir sebebi vardır aslında. GİDERKEN HAYATTA SEVDİKLERİMİZ HEP BIRAKTIĞIMIZ YERDEDİR.

Düşünürken bunları bir kağıda dökmek istedim.Hayat yeni oyunlarının senaryosunu yazarken hayatıma, düşünürken tüm bunları hayatımda herkes rolunü almıştı bile yaşamımda...

BİR TEK BEN HALA BIRAKTIĞIN YERDEYİM.

Bıraktığım yerde misin?
Bıraktığın yerde misin?

Ve düşünmek için her kaçışlarımızda yanımızda kalbimizide götürüyormuşuz, gittiğimiz yere bir vede gibi ama aslında götürdüğümüzün bir bildirgesiymiş aslında...

Aslında yaşadıklarımız hep aynı bir fark yaşatanlar farklı...