Bitiş gecesi bu..

Seninle dolu günlerimin sensizliğe adımları bunlar.. Her adımım sensizliğe çıkıyor artık. Yaralı bir kuş misali kanat çırptıkça bataklığa gömülüşün izleri her tarafta. Şimdi yorgun yüreğim aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamaktan tükenen, yorgun bir ruh hali sarmış bedenimi. Hani derler ya fazla naz aşık usandırır bende usandım artık. Gücüm yok mücadele etmeye, seninle, duygularınla savaşmaya.

İşin kötüsü hızla eskiyor yokluğun!

Hak edilmemiş bir yenilgi bu.. Sana olan özlemin gecenin karanlığında ızdıraba dönüştüğünü bilemezsin sen. Seviyorum demek yetmez açılan yaralara, huzurum sensin, kadınım sensin derken yanımda olmadıktan sonra özlemler nasıl ısıtır içimi, sarabilir misin bedenimi. Sevgi paylaşmak değil mi? huzuru mutluluğu sevdiğinin yanında yaşamak. En sıkıldığın anda sevdiğine koşmak istemek değil mi? Sevgi budur anlıyor musun. Hayatın her noktasında duyulan özlemdir, yaşamdan birlikte zevk almaktır, kırılan parçaları toparlamak zor şimdi ve zamanı geldi artık dur demenin. Senin üzerine kurulan tüm hayallerimin sonu bu, bir bitiş gecesi. İçimde yarayan bir yara olarak kalıyorsun bende. Hasretin alev alev yandığı bir gecede kararsızlığımın sonuca vardığı, sen geçmişim, geleceğimin hüznüsün artık.

Zaman sensiz akıyor sevdiğim, oysa seni severken zamanı hiç ertelemedim ben. Erteleyen hep sendin, seni çok seviyorum, sadece seninim derken bile aramıza koyduğun mesafelerle yüreğimi böldün hep, kaç gece sensiz geçti, kaç gün ellerinin sıcaklığını hissetmedi bu eller, bu ellerki ölünceye kadar ayrılmayacaktı birbirinden. Kaygısızca yaşamak varken aşkı günlük sıradan, basit bahanelerle yordun yüreğimi.. Kendine ve bana durmadan yabancılaşan bir sevgili oldun artık.

Her gece bu saatlerde derin bir yalnızlık çöküyor üzerime, masum bir çocuk gibi suskun ama bir kabus gibi uyanılması zor, vazgeçilmesi imkansız bir hayal oldun ellerimde. Oysa tüm saatlerimi sana ayırıp seninle bir ömürü sevgiyle sürdürmek için neler vermezdim. Hep sen vardın düşüncelerimde, sözümde sohbetimde günün 24 saatinde. Bir ben olamadım sende, olduğum kadarıyla yettim sana. Ölünceye kadar dedin, sadece sen dedin, sensin önemli olan ama yetmedi bana ayırdığın zamanlar. Fazlasınıda istemedim senden, yetmedi ama hep içimde yaşadığım tüm korkuları özlemleri..

Artık tutkumun doruklarında beklemiyorum seni, sen benim yasaklımsın, yüreğime gömülen sevdam..

Şuan yalnızlığım bize ait olmayan bir boşlukta umutsuzca büyüyor. Yaşam bana yakın olmadığın şu günlerde sonsuz bir ıssızlık oldu artık. Ve hayat hiç olmadığı kadar acımasız davranıyor bana. Sen hala seviyorum dedikce ben gömülüyorum karanlığa… Sevme beni, özleme artık, yalvarma bana, kararımdan vazgeçirtme beni. Ben seni unutmaya hazırım, . Ne ismin çıkıyor dudaklarımdan ne sevda yangını.. Sana duyduğum sonsuz sevgi, o tutku, o özlem çözülmeye başladı.. Zaman benim için durdu artık..

Susmak istiyorum, ebediyen susmak çünkü sana verecek son bir canım kaldı, canım yanıyor, en çokta sensiz yaşadıkça canım acıyor.

Bensiz kalmayı kaldırabilecek mi yüreğin, diye hiç sormuyorum bile kendime, aklına düştüğüm bir anda hiç mi gözün dolmayacak, canın hiç mi acımayacak demeye cesaretim bile yok, biliyorum ki nasıl yaşıyorsan bensizliği hiç zorlanmayacaksın yokluğumda, sadece bana ayırdığın zamanlarda özliyeceksin beni.

Kim bilir kaç gece bu düşüncelerle sabah olacak, kaç gece canım yanacak, yokluğuna alışmak şimdiden ürpertirken yüreğimi nasıl dayanacak senin olmayan bir hayata.

Sevdam yarım, nefesim sensiz!.. Karalıyım ama kararlıyım seni unutmaya bu bitmeyen aşkı tüketmeye.....