Bizim evde temizlik var bugün

Sıradan bir ev temizliğini, bedenimize uygulasak diyorum. Mesela beynimizden başlasak. Üstündeki tozları alsak. Bütün o girintilerinde biriken gereksiz, üzücü, yıpratıcı anıları, silip süpürsek.

Oradan gözlerimize insek. Taa en derinlerde kalan, gördüğümüz tüm kötü, dehşete düşüren, görmemeyi tercih ettiğimiz görüntüleri, bol suyla temizlesek. Burnumuzun içini, süpürge makinasıyla köşe bucak alsak. Rahatsız eden tüm pis kokuları süpürge makinasının torbasına doldurup, doğru çöpe atsak.

Oradan kulaklarımıza geçip, aynı şekilde süpürsek ve kulak misafiri olduğumuz ya da bize doğrudan söylenen küfürler, aşağılamalar, yalanlar ve hakaretlerden kurtulsak. Sonra ağzımıza sıra gelse. Onu da arap sabunu ile bol bol fırçalasak. Kırmak, üzmek, can acıtmak için sarf ettiğimiz sözcüklerin bıraktığı izlerden arınsak.

Boğazımıza geçsek sonra. Bugüne kadar yutkunup tuttuğumuz, edemediğimiz her lafı, cımbızla tek tek ayıklasak. Omuz ve sırt bölgesine geçerek, orada biriktirdiğimiz her sorumluluğu, toplayıp yollasak. Ardından gelsek mide civarına. Büyükçe bir alana çöreklenip kalan öfkemizi, kova kova suyla yıkayıp, temizlesek. Bu arada da derin derin nefesler alarak, ciğerlerimizi havalandırsak.

En son olarak da kalbimize gelsek. Onun karasını temizleyecek bir deterjan henüz imal edilmediğinden, sadece sevginin mucizevi iyileştirici gücüne başvursak.

Nasıl Olur?

Çimen Erengezgin