- Kategori
- Şiir
Boyum kadar...
Mutluluk, insanın boyu hizasındaymış ya sevgili...
Belki de o yüzden hiç bilmeden kendim gibi küçük sevdaları
Aldım yüreğime...
Büyüttüm... Büyüttüm..
Senin bahçeni güzelleştiren çiçek tohumları gibi
Yüreğimi güzelleştirdi, sevginin tohumları...
Gün geldi, gülücüklerim
Gün geldi, gözyaşlarım
Büyüttü sana sevgimi...
Hayranlığımı, özlemimi...
Hiç bir şeyden bir şey yokken de
Özlenir, sevgili...
Şimdi sen bana "beni neden seviyorsun " de
Sor... Hadi... Sor...
Cevap veremem...
Nedeni yok...
Aşk, nedensiz sevmektir...
Aşk,neden seviyorum diyebilmek ama cevabını verememektir.
Çünkü, hiç bir harf,hiç bir kelime ve hiç bir lisan yetmez..
İçine sığmayan bir heyecan...
Gözlerinde biriken gözyaşı
Dudaklarına yerleşen tebessümdür...
Bir nedeni olsa,sevgiliyi sevmenin
Büyü bozulacak sanırsın...
Sen, en sevdiğim ağacımsın...
Ağaçlar yüzyıllarca yaşar bilirsin...
İnsan ömrü o kadar değil ya
Sonsuza eşdeğersin gönlümde...
Gün gelecek... Deriz ya hep!
Gelecek... Gelmeli...
Seni dünya gözüyle görmeli
Bu gözler...
Yüreğim göreli beri
Aklıma sığmıyor kelimeler...
Ne zaman olur kavuşmak bilmem
"Olmaz "ı hiç düşünmem
Hayat bu tut ki, gelemedim
Gelemedin sevgili...
Rüzgar gelir beni bulur
Deniz gelir seni bulur
Dillenir içimiz,
Dokunmadan sevenlerinde bir hikayesi olur
Kavuşamadan ölen aşıklar gibi
Tarihe geçeriz...