Bu dünyadan barış akarsu geçti

Önce hurdaya dönen araçların görüntüsü, ardından hastahaneden umutsuzluk dolu açıklamalar ve ağlayan hüzünlü insanlar... Ve beklenen son, ardından dualar, hüzünlü bakışlar, acısına ortak olunan bir veda...

Gerçi hayatı, şarkıları yazılacak çizilecek ve erken gitti diye çok dövünülecek olmasaydı keşkeler, yıl dönümleri, anmalar... Hiçbir şey artık geri getirmeyecek barışı. Aslında sorgulanması gereken ise tamda bu kadar duyarlılıkla oluşan hüzün havası içinde soruları sorabilmak ve soruların yanıtını bulmak çözüm üretmek gerek, yeni barışlar aramızdan erken ayrılmasın diye.

Öncelikle trafikte kuralların neden işlemediği sorulmalı, neden sorumlular gerekeni yapmazlar/yapamazlar?
Neden dünya trafik kazası şampiyonluğumuz var?
Neden yolların teknik sorunları var/giderilmez?
Neden hiçbir sorumlusu yoktur teknik altyapı yetersizliğinin?
Neden yol kontrollerinde kurallara uymayanlar bir yaptırım görmezler genelde?
Neden trafik kursları ekmek peynir dağıtır gibi belge dağıtırlar?
Kaç kişi sürücü olmayı kurslarda öğrenir, kaç kişi belge alıp trafikte öğrenir sürücü olmayı?

Tüm bu sorulara daha başka sorular ekleyebilirsiniz. Eklenen her soru yeni sorular getirir. Ama yaşanan dramlar asla azalmaz nedense benim ülkemde. Ağlamak neyi çözer ki, yüreğimizde ki ağırlıkları hafifletmekten başka. Atılan nutuklar geri getirmez ki yiten canları. Ya da barış değil siz olsaydınız sadece kuru bir istatistik rakamı olacaktınız. Bir yılda kazalardan ölen sayısına +1 kişi olarak eklenecektiniz.
Küçücük bir dünyadan gelip star olmuştu ve ıslak ıslak şarkısını içimize doldura doldura sindire sindire yorumluyordu. Yarışmadan çıkıp gönüllere taht kurmuştu kısa sürede. Yarışmayı kazanmasaydı belki yaşıyor olacaktı kimbilir. Ama o hayallerine kavuştu öyle geçti bu dünyadan, kaç kişi bu şansı yakalar ki!...

Geride kalanlar elbette acısını duyacaklar yüreklerinde oysa kısacık bir ömre hayallerini sığdıran bir adamın ardında ağlamak haksızlık. O alkışları haketti ve alkışlanacak elbette en sevgi dolu ellerle...

İyi ki bu dünyadan bir barış akarsu geçti, gencecik, candan, sevecen ve mutlu... Ona siz de bir mum yakın...