Bu yağmur sensin...

"An ki fıskiyesi sonsuzluğun..." Cemal Süreya

Senden bir tek isteğim var; n’olur üzme kendini… n’olur… Hepsi geçer, geçecek, inan bana.

Şimdi sana uzak geliyor belki güzel günler, belki bir daha asla düzelmeyeceğini, belki artık bittiğini hissediyorsun her şeyin ama öyle değil! Geçer, her şey geçer; hayatın sırrı bu! Lütfen bana kulak ver, lütfen güven sözüme. Bir gün gelecek geride kalacak bütün bu yaşanan karanlık, kapkaranlık günler. Oturup güleceğiz bile belki bugün yaşananlara o gün...

Tamam, biliyorum, şu an elinden bir şey gelmiyor, bir şey yapamıyorsun, çaresizsin. Ne kadar çabalarsan çabala hiçbir şeye yaramıyor. İstediğin gibi gitmedi, gitmiyor hiçbir şey. Ama böyledir işte, hayat böyledir! İnişler, çıkışlar hep olacak. Mutluluklar kadar hüzünler de hep olacak. Kocaman bir bütün bu resim. Ve herkes payına düşen şeyleri yaşayacak. Seçme şansımız yok çoğu zaman maalesef. Seçme şansının olmaması, hayatın seni kalbinden geçenlerin uzağında bir yerlere sürüklemiş olması yakıyor belki şu an canını. Başına gelenler üzüyor seni; ‘neden ben?’ diye düşünüyorsun, ‘neden bunlar geliyor benim başıma?’, ‘ben bunları hak edecek ne yaptım ki?’, ‘hayat neden beni cezalandırıyor ki?’ diye düşünüyorsun belki… Ama unutma ki herkes bu tür duygular, deneyimler yaşıyor.

Mutlak mutluluk yok ki hayatta! Tıpkı sonsuza dek mutsuzluk olmayacağı gibi…

Üzme kendini, hadi. Kalk, çık bu odadan, çık nefes al; saçma sapan da olsa seni mutlu edecek şeyler yap. Neyi seviyorsan onu yap. Nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşa. Sadece üzülerek, son nefesine değin üzülerek bir yere varamazsın. Hüzün de yaşanması gereken soylu bir duygudur elbette! Ama yeterince yaşandı, bitti işte.

Aldığın nefese bile borçlusun unutma; içtiğin suyun her damlasına, seviyorum dediğin dostlarının sesine, yağmurlara, toprağa, geceye, gündüze, aydınlığa, karanlığa, kendine… En çok da kendine borçlusun unutma! Yaşama borçlusun! Onun değerini, kıymetini bilmelisin. Onun akışına saygı duymalısın. Sana getirdiği her şeyi, sana karşılıksız verdiği her şeyi incelikle, severek, saygıyla karşılamalısın.

Kendine saygı duy! Yaşama güven, kendine güven! Kendini sev! Ben seni çok seviyorum. Hiç unutma bunu! Hep buradayım, hep burada olacağım, hemen yanında. Belki sesimi duymayacaksın, yüzümü görmeyeceksin ama hep hissedeceksin beni.

Şimdi kalk, hüzne de saygı duyarak tabii, onu da yok saymayarak ama artık daha fazlasına gerek olmadığını bilerek; zorla da olsa gülümse… Göreceksin ki hayat, sen yönünü ona çevirdikçe açacak sana yepyeni kapılar. Göreceksin ki çok güzel olacak her şey; geçip gidecek bütün bu karanlıklar… 

http://www.youtube.com/watch?v=qtrRSbjjtvE

(Zakkum - Gökyüzünde)