- Kategori
- Şiir
Bülbül

dilimi bağlasalar anmasam hiç adını..gözümü dağlasalar görmesem hiç yüzünü..
açmaya durmuş tomurcuğum
öylesine süt yeşili yapraklarım
öylesine şeker moru
çilek pembesi
rüzgar beyazı her bir dalım..
yeni doğmuş bir bebek ıslaklığında çiğlerim..
öylesine bir masumiyette adımlarım göğe
ve bu gece
koptu bir dalım
nefessiz suni bir toprakta büyümeye..
kalanımla sabır rengine döndüm birdenbire
sütüm buzuldu
morlarım alardı
Neyine senin Gül'e heveslenmen..Neyine!
...
VE sonra..
esti güneşli bir fırtına
donumu kaldırdı üzerimden
fosilleşmiş gibi
hiç bozulmamış kalbim çıktı ortaya
filizlendim bir gecede..
şimdi rengim Sen..kokum Sen..
nisan yağmurlarını bekliyorum açayım diye..
gül'üm sen..düş'üm sen..