- Kategori
- Şiir
Çanakkale 1915

"Tuğbay Mehmet Servet Yurdatapan’ın (1872-1958) değerli anısına…"
(...)
Düşman kuvvetlerinin baskın yapacağı istihbaratı ulaştı birliğe
Her ne kadar gizleselerde
Bir telaş başladı Memedlerde
O sırada bir diğer Memed,
Yani kumandan Mehmet Servet;
Emireri Memed’ten bir kahve istedi
İşte o anda bıçak nasıl keserse eti
Birlikteki telaş yerini sükût ve sükûna terk etti.
Eratın hayranlık dolu bakışları ile yudumlarken kahvesini
Patlayan bir şarapnel parçası
Elindeki fincanı paramparça etti
Çıldırtan bir sükûnet içindeydi kumandan Mehmet Servet
Önce gözleri düşman mevziilerini dolaştı
Sonra hiçbir şey olmamış gibi yerinden kalktı
Dudakları aralandı
“Hücum” diye haykıran sesi
Conkbayırın’da yankılandı.