Canım papatyam

Ben seni seviyorum dedikçe,  

Sen susuyorsun. 

Bir şartın mı var, nedir? 

Anlamadım. 

Sevdanı şarta bağlama,  

Canım Papatyam. 

Vermek almaktan daha büyük ihtiyaçtır. 

Seni hüzünlü görüyorum her an,  

Sanki bağrın kanıyor. 

Neden bağrın kanıyor, neden yastasın? 

Anlamıyorum. 

Ulu Çınarın veremediği kokuyu, sen veriyorsun. 

Daha ne olsun. 

Sen kederlenme, sen üzülme. 

Ulu Çınar, boyuna postuna bakıp utansın. 

Ben güne seninle başlamak,  

Seninle her şeyi paylaşmak,  

Seninle yaşlanmak istiyorum. 

Ne olursun anla artık beni, duy sesimi,  

Canım Papatyam. 

Gönül gözünle bak, gör yüreğimi,  

Önünde diz çöküyorum, yalvarıyorum. 

Bu masum, bu asil sevgime eğer,  

Karşılık alamazsam; 

Zannetme ömür boyu karşında diz çökerim.  

Seni sevdiğim gibi, terk etmeyi de bilirim. 

Senin önünde, sevilmeden, diz çökeceğime,  

Gerekirse;  

Ayakta seve seve ölürüm. 

İstanbul 

Saadettin Güven