Chevrolet tutkusu!

Teknolojinin hızlı değiştiği günümüze kadar gelmiş geçmiş otomobiller arasında en birinci sırada yer alır Chevrolet`ler.

Genelde çift renk olurdu boyası, bol nikelajlı panjurlarıyla gelin arabası olarak kullanılırdı daha çok.

Kuyruklu çamurluklarını savurarak bir kalkışları vardı ki, gök gürültüsünü andırırdı sekiz silindirli motorunun sesi. Tavanına, kaputuna çıkar zıplardık çocukluğumuzda, bana mısın demezdi kaportası! Çarptıkları nesnenin vay haline diye düşünürdüm.

Öyle ya, en az iki buçuk ton’du ağırlıkları, o kocaman gövdeleriyle güven verirler sürücülerine.

Hatta, bunların bir kısmının büyük şehirlerimizde taksi, dolmuş hizmeti verdiklerini pek çoğumuz hatırlarız.


Orijinalini bu gün bulsam hiç tereddütsüz alırım, ama nerdee, neredeyse tamamı hurdalığı boylamıştır.

Olsa olsa klasik otomobil ünvanına sahip olanlar vardır, o da en fazla birkaç tane!

Ama onlarda mutlaka bir taraflarından kurcalanmışlardır kuşkusuz.

Hem verirler mi hiç, koca servet ödenmeden?

Çünkü onlar için Chevrolet`ler yaşamlarının en güzel anlarını paylaştıkları bir dost gibidir!

Tıpkı benim gibi.

Ama benimkisi uzaktan!

Çok istediğim halde benim hiç Chevrolet'im olamadı!!

Onun keyfini yaşamak, o dönemlerde sadece çook zenginlere mahsustu çünkü..

Bana Anadol'la yetinmek kalmıştı!!!