CHP'nin hazin sonu

Siyasal hayatımızın en eski ve köklü partisi, devleti kuran ve bu güne kadar hayatını sürdüren fakat henüz kimliğini bulamamış bir parti, CHP.

Aslında yapısına ve gelişimine baktığımız zaman chp sosyal demokrat değil muhafzakar bir yapıya sahiptir. Var olan statükodan yana ve değişimlere karşı son derece tutucu. Bu yapısına rağmen sosyal demokrat olarak kendini tanımlaması elbette olumlu bir yaklaşımdı, fakat kendini sosyal demokrat bir yapıya dönüştürebilseydi. Olmadı ne yazık ki giderek kendi öznel yapısına doğru hızla yol aldı. Sosyal demokrasi sadece kağıtlarda yazılı metinler olarak duruyor.

Cumhuriyetin ilk yıllarındaki tutumu bu gün için anlaşılabilir bir tutumdur. O yıllardaki devletin, hayata tutunma refleksini chp kendi kişiliğinde sahipleniştir. Sosyal dönüşümlere ön ayak olmuştur. Toplumu değiştirmekte bu güne oranla daha ilerici bir görünümüde vardır aslında.

Daha sonraları dünyanın değişen koşullarına uygun bir pozisyonu alamıştır. kendini tanımlamada zorluklar yaşamıştır. Ecevit'in ne sağcıyım ne solcuyum lafı bu kaosun bir ifadesi alında. Kendini sisyasi yelpazenin neresine koyacağını bilememe.

Daha sonraki süreçlerde kendini sosyal demokrasiden yana görmek yeterli olamamıştır dönüşüme. Hatta gittikçe daha bir sağa kayan bir zeminde sosyal demokrasi söylemi de gerçekçilikten uzaktır. Asıl çelişki de budur zaten. sağ bir söylemi sosyal demokrasiye monte etmek ne kadar tutar ve inandırıcı olur. Sonuçları bence ortada.

Bu kadar köklü bir yapının kendini tanımlayıp yenilemesi ve ona göre siyaset geliştirmesi önemlidir. Ne yazık ki bu pek mümkün görünmemektedir. hayatın gerisinde kalan bir parti artık toplumun geleceğine talip olamaz. Bu gidiş chp nin artık siyasi hayatımızdan önemsiz bir yere gelmesine neden olmaktadır. Umarım ruhuna dualar okunmaz.