Orhan Pamuk, bir güzel adam

Hayata sıcacık bir yürekle bakan, hayatı sevgiyle ören, nice güzel kitaplarıyla hayatımız güzelleştiren güzel bir insan Orhan Pamuk.

Onu önce kitaplardan tanıdık, sonra dünyanın dört bir yanına yayılan sesimiz oldu. Bu ülkenin nadir seslserindendi bunu bir biz öğrenemedik. Onu mahkeme koridorlarında tanıdık büyük çoğunluk. Sonra “aydın” yazarlarımız olmayan fikirleri ile saldırdılar ona, o her saldırıda devleşti. Küçük cüceler selerini yükselttikçe küçüldüler, o büyüdükçe büyüdü ve yüreğmizin derinliklerine kök saldı.

Bu topraklar nice yazarlarını süründürmüştü, kıymetini bilememişti yaban eller kadar. Onlarki hayatımızın güzellikleriydiler, Yaşar kemaller, nazım hikmetler, sabahattin aliler, rıfat ılgazlar, aziz nesin ler hepsi bu toprakların çoraklığında biten karanfillerdi. Orhan pamuk gibi.

Sartre fransanın cezayir politiksını eleştirdiğinde fransa haklı değildi. Ve aydındı aydın olmanın gereğini yapmıştı. Orhan pamuk aynısını bu gün yaptı. Ve lanetlendi kendi öz yurdunda. Yarın onu linç etmeye kalkanların adı bilinmeyecek, fakat pamuk sonsuza değin insanlığın kalbinde yürek olup akacak sonsuzluğa.

Orhan pamuk pamuk kadar saf ve temiz bir hayatın sahibidir. Onu linç etmeye kalkanlar ise adları ya hırsızlık ve soygunlarda çetelerle yada linç eylereinde. Var mı başka marifetleri bilmiyorum. Siz de kıyaslayın lütfen.

Hayata onca kitapla merhaba diyen, dünyanını dört bir yanına da sevgiyle okunan ve hayatı güzelleştiren bir adam. Ya diğerlerinin nesi var, bir dönüp baksınlar kendilerine.

Nobelle taçlanmış bir hayatın güzelliğini bize sunduğun için seninle guru duyuyorum, çetelere gurur duyanlara inat.

Bu gün ne hayatın kavgası, ne çirkinlikler var serimde. Sadece başarmanın haklı gururunu sarhoşluğu bana yeter. Umarım sizler de kör karanlıklarda kalanlara uymadan sevgiyle bir daha okursunuz sevgli orhan pamuk’u.

Hayatımızda iyi ki varsın bir aydın, düşünür ve en çok da romancı olarak. Seni seviyoruz güzel adam.