Çıktı çıkar can...

Kan damıtırken, sevdana söz olan dize.

İhânetinin dula bıraktığı yüreğim;

Hançer par elenmesi,

Kan-revan.

Engerek zehrine banan.

Ölümü usul usul …

Gece karasına figan.

Baykuş çığlığı geceyi bölen.

Yitikliği umudun.

Salâ bekleyen cismi faninin.

Şafağı görmez rüyası…

Gitti gider; can.

Bak! Damatlık aldım kendime;

Beş arşınlık…

Beyazı umudun.

Vuslatı sevdanın.

Senin duvağına inat.

Ellerin açtığı can.

Ahdi dönüşlüğün;

Çıkmaz sokaklarında,

Kefârette gebe günlerim.

Yalnızlığın garkında ben.

Bir kaldırım üstü gölgesi.

Çoğu kez ruhun üşümesi,

Çıktı; çıkar can.

Köşeyi dönüversem;

Azrail selâmlaması.

An be an …

yahya incik/şanlıurfa/2008

NOT: Şiir daha önce www.edebiyatdefteri.com sitesinde gözyaşı rumuzu ile 26.01.2008 / 10:02:45 'te yayınlanmıştır.