Çocuk ne isterse mi? Olması gereken mi?

Oğlum ihtisas yaptığım dönemde dünyaya geldi ve eşimin anne- babası ile birlikte büyüttük. Kayınvalidem 5 çocuk büyütmüş, okumamış ama oldukça akıllı ve görgülü bir kadın. Ancak özellikle çocuklar söz konusu olduğunda kendi doğruları değil de , çocukların doğrularını ön planda tutabilen birisi. Bunun adı kıyamamak ve/veya çok sevmek olabilir.

Bizim oğlumuzu büyütürken kontrolü hep ben elimde tutmaya çalıştığım ve eşimin de benimle aynı fikirlerde olması nedeniyle kayınvalidemi etkileyebildik. Ve oğlumu büyütürken onun için ne iyiyse onları yapabildi. Mesela benim oğlum hiçbir içeceği şekerli içmedi, her türlü meyve suyu ve sütü olduğu gibi içti, çok uzun yıllar kola içmedi. Çorbalarında tuz çok az olurdu, yağ da gereksinimi kadar. Ağız tadından çok yemesi gerektiği kadar katkı maddelerini kullanırdık. Oğlum şimdi lise de, hala babaannesinin yaptığı yemekleri çok sever, ama hala sütü şekersiz içer, mesela domatesin üzerinde tuzu hiç aramaz.

Bu konunun benim gündemime düşmesi ise resimdeki eşimin yeğeninin bir süre onlarda kaldığı dönemde kayınvalidemi tümüyle küçücük çocuğun etkisinde bulmam. Bir baktım evde hazır meyve suları, bu meyve sularını küçük kızımıza alıyorlarmış. Anne ne gerek var bu hazır içeceğe, portakal suyu veya elma suyu hazırlasan çocuk içse dediğimizde, ‘ Ne yapalım, çocuk istiyor’ yanıtı alıyoruz. Kızımız herkesle aynı anda yemek yemiyormuş, neden diye sorduğumuzda ‘Yemiyor, ne yapalım’ yanıtı yine. Ben oğlum küçükken mutlaka sofraya aynı anda oturtur ve önce onun karnını doyurur, sonra kendim yemeğimi yerdim. Sevgili kayınvalidecim eskileri unutmuş. İçinizden yaşlı kadıncağız napsın, yüklenmeyin diyenler olabilir. Kayınvalidem sadece bir örnek, onun yapısında bir çok anne var. Tamam arada gerçekten zor kontrol altına girebilen çocuklar olabilir ama bence çoğu çocuk daha anne sütü aldığı dönemden itibaren doğal gereksinimlerine göre iyi alışkanlıklar kazanabilir. Bazı çocukları duyuyorum gece 12 ve 01 saatlerine kadar uyumuyorlarmış. Oysa akşam 21 dolayına kadar oyalanıp, karnı doyurulan ve temizlenen bir çocuk, sessiz bir odaya götürülüp uyutulmaya çalışıldığında bence zorluk çekilmez.

Çocuklar kendi özellikleri yanında direk çevreden etkilenerek alışkanlıklar kazanıyorlar. Ve bizler de onların en yakındaki kişiler olarak kalıcı olumlu alışkanlıkları kazandırabiliriz. Eğitimci değilim ama mesleğim için aldığım eğitim ve edindiğim ek bilgilerle bunun başarılabileceğine inanıyorum.

Sevgili yeğenimize birlikte olduğumuz kısa sürede, dondurma yemek istiyorsa önce yemeğini bitirmesi gerektiğini öğretebildim.

Herkese mutlu ve sağlıklı günler diliyorum.