Çocuklarımız ve hayat

Çocuğu olan bilir... Hayat çocuklarımız için gittikçe zorlaşmaktadır ve tabii ki bizim için de. Şehirler büyümekte, istekler ve beklentiler farklılaşmaktadır. Yeni durumlara hazırlıklı olmak ve çocuklarımızı her yeni duruma hazırlamak zorundayız. Ancak yaşamanın gittikçe zorlaştığı ülkemizde bazan kendimizi bile koruyamazken çocuklarımızı nasıl koruyup iyi birer birey olarak yetiştireceğiz?

1980'li yıllarda cocuk ya da gençlik çağında olanlar beni anlayacaktır. Biz, idealist sorumluluk duygusu gelişmiş, hayatın farkında olan ve hayata katkıda bulunmayı amaçlayan o neslin son çocuklarıydık. Bizimle birlikte geçmişte yaşanan acı hatıraları unutmaya ve unutturmaya çalışan ailelerimiz de değişmeye başlamıştı.

Gerek devlet politikası gereği gerekse gelişen teknolojiye kurban edilen yeni bir nesil büyümeye başlamıştı. Bizden sonra kaç çocuk Deniz Gezmiş'i hatırlayacak, kaç çocuk ülkesi için, inançları için mücadele verecekti? Sayıları 2000'li yıllarda yok denecek kadar azalacaktı. Ve o neslin son tanığı olan bizlerse hayat telaşı içinde çocuklarımıza bunları öğretmek yerine, daha rahat yaşam sunmayı hedefleyerek daha çok çalışıp daha çok yıpranıp, yıpratıyoruz.

Evet, hayat her geçen gün zorlaşıyor. Çocuklarımızı sokaklardan korumak için daha da tehlikeli birşeye; internete, tv bağlamayı çare olarak görüyoruz. Ve bizden ve hatta bizden önceki nesilden çok farklı bir nesil yetiştiriyoruz.

Çocuklarımızın amaçları, hedefleri yok sevgili anne babalar... Onlar teknolojinin her türlü nimetinden faydalanıyor belki ama kolaycı, araştırma yapmayan, sorunlara kayıtsız, tüketen bir nesil oldular. Okumayı bilmiyorlar, sevmeyi bilmiyorlar, paylaşmayı bilmiyorlar, üretmeyi bilmiyorlar. Anlaşılmaz müzikler dinleyip anlaşılmaz bir dilde konuşuyorlar. Ve daha bir sürü şey... Susturulup bastırılan, düşünmeyi suç, eylemi suç bilip korkutulan bir nesil yetiştiriyor maalesef.

Ne garip bir kaostur şu yazdıklarım aslında. Düşündükçe çaresiz olduğumuzun farkına varıyorum. Sokak tehlikeli ev tehlikeli nasıl koruyup nasıl bilinçli, duyarlı, üreten bireyler yetiştireceğiz? Tabii ki umutsuz olmamak gerekir ama hayatın zorluğunu gören çocuklarımız para kazanmaktan ve ileride daha iyi bir yaşam sürmekten başka bir hedefe sahip değiller aslında. Çünkü anneleri ve babaları da bu fikirde. Çünkü hayat zor ve tehlikeli.