Denizi kıyısına düşmandır şehrimin..

İstanbul ıslak birkaç gündür. Kasım'a teslim olmuş gibi bu koca şehir. Beyaz bayraklar sallayarak karşılıyor soğuğun buz kesiği hallerini. Artık karanlıklar daha nemli ve gece eskisi kadar sakin değil.

Gelişlerin ne zamana denk geliyordu kestiremiyorum ama gidişin böyle bir geceydi adım gibi biliyorum. Biraz ıslaktı İstanbul biraz soğuk. Şehrimin kaldırımları yağmurla yüzüm yaşımla yıkanıyordu hatırlıyorum. İstanbul o zamandan beri sahipsizliğimin sembolüdür. Ne Galata'sı cezbeder beni ne Çamlıca'sı artık. Marmara bulanık bir su birikintisi olmaktan öteye geçmez gittiğinden beri.

Yedi tepeden binbir rengi görürdüm eskiden şimdi karanlıklara bulanmış dört bir yanım. Sorma güneşi, unuttu üzerimize doğmalarını. Şairler gözleri kapalı dinlemiyor artık o'nu. Denizi kıyısına düşmandır şehrimin.

Gittin..

İstanbul ete kemiğe büründü o gece. Dayayıp başımı omzuna utanmadan ağladım çocuklar gibi. Gözlerini almıştı İstanbul, mavi mavi bakıyordu. Boğazda esen poyrazlardan ödünç almıştı sesini, sesinle konuşuyordu.

Sonra sonra yüzüme vurdu hasretinin rüzgarı. Yaşadığım bir ayrılığın karanlığıydı.

Binbir renkli sevişmelerimize inat şimdi solgun anılar kaldı elimde.

Gittin..

Gözlerini çekip aldın benden, sözlerin sustu..

Ben yazılarımın hayaleti yapmıştım halbuki. Her satır arasında yeniden doğuşlarımı izliyordum, her nokta sonun başlangıcı oluyordu. Bitip bitip yeniden başlıyordum. Sonsuzluk parmaklarımın arasında akıyordu sana.

Gizli özneler türettim yokluğuna inat. Adsız adressiz mektuplarla kustum öfkemi. Tükenmez sandığım kalemleri tükettim.

Yoktun, yok oluyordum. Gittin, bitiyordum.

Kapılarına astığım mevsimlere küstüm sonraları. Ne dualarım kaldı dilimde ne de sana dair umut kırıntıları. İzlediğim hiçbir gidiş bu kadar yakmamıştı canımı, hiçbiri bu kadar gitmemişti benden.

Gittin..

İstanbul gitti seninle..

Gidenin arkasından konuşulmaz bilirim. Bilirim ama bu da son olsun..

*Bil ki ancak ölürsem bensiz kalırsın diyordun. Ben öldüm, sen yaşıyorsun..

04/11/09

* Tuna Tabu - Ben öldüm sen yaşıyorsun.