Derinde uyumak...

İçim sessiz bugün... Ruhum, beynim......konuşmak, düşünmek, çalışmak istemiyor... derin ama en derininde olmak uykunun bile... herşeyi derin yaşamak yoruyorken, derinde uyumak!...

Belki de bir okyanusun, sonsuzluğun en derin yerinde... batık gemideki amfora gibi... kırık ama bozulmamış; ağır ve garip bir şekilde sessiz....hemde çok sessiz....sanki hiçbirşey yaşamamış gibi...

Belki de gökteki yıldızlardan biri... şu taaa en uzaktaki mesela.. yanıp yanıp sönen ve hiç dikkat çekmeyen....orda ne olduğunu bile merak etmeyecek kadar umarsız şekilde, burdan göründüğü haliyle o olmak, sadece bir nokta olmak....bu geceki manzaranın detayı olmak.....

Belki de; otoban kenarındaki, kırmızı kostümüyle ben burdayım diyen o tek gelincik olmak...onun kadar renkli ve bi onun kadar yalnız...gelincik... adı da ne güzelmiş...ne kadar zayıf ve dokunsan ölecekmiş gibi durur da, ne kadar sağlamdır esasında...tek başına da olsa...ayaktadır!... yaşar hayatını, bize göre bahar olan zamanı....o da sessizce gidecektir günün birinde....sessizliği tadacaktır....

Belki de; derinde uyumak... yalnızlık.... ve... belki de... ölümdür!