Dinlenmek için yazıyorum.

Lütfen Beni Dinleyin

Son zamanlarda bazı çevreler dinlendiklerinden yakınmaktadırlar. Gazete sayfaları, TV ekranları, bu yakınmalara ilişkin haber ve yorumlarla dolup taşmaktadır. Konuşmak, dinlenmek içindir. En azından ben böyle biliyorum. Dinlenilmesini istemediğiniz bir sözü söylemezsiniz olur biter.

Ancak, konuştuğunuz sözün anlamı, kamu düzenini yıkmak, devletin meşru kurum ve kuruluşlarını kendi kafanıza göre yönlendirmek gibi kavramlar içeriyorsa, daha açıkçası suç teşkil ediyorsa, devletin ilgili ve yetkili birimleri tabii ki bu konuşmaları dinleyecektir.

Dinlemekle de kalmayacak, yasal açılardan gereken neyse yapılacaktır. Şayet bu böyle olmazsa sizin devlet olarak ayakta durmanız mümkün müdür? İki günde yıkarlar sizi.

Devlet, bir milletin en büyük teşkilatlanmış örgütüdür. Bu örgütün içinde veya dışında bulunan bazı kimselerin, devletin de kendilerine sunduğu imkânlardan yararlanarak yasa dışı işler yapmasına izin verilebilir mi?

Kamu düzeni açısından, anayasa ve yasalarımızda suç olarak tarif edilmemiş söylem ve eylemleri konuşmak ve yapmak, dinlense ya da takip edilse ne olur, dinlenmese ne olur? Kaldı ki, bunları dinleyerek özel yaşamın gizliliğini ifşa edenlerin T.C.K nuna göre suç işlemiş oldukları ortadadır.

Böyle bir durum olunca da, bu suçtan zarar gören taraf, durumu yetkili yargı mercilerine taşır ve gereken neyse yapılır.

Yukarıda sözünü ettiğim yakınmalar, devletin temeline dinamit koymaya çalışırken bu faaliyetleri esnasında dinlenen ve takip edilen yakalanan kişilerdir. Bunların yakınmalarına hiç de şaşmıyorum. Asıl anlamadığım, bunlarla ilgisi olmadığı halde bunlara bedava avukatlık yapanların halleridir.

Sadece iktidarda bulunan hükümete muhalefet olsun diye “Habbeyi kubbe” yapmaya çaba harcayanların bu acayip ruh hallerini anlamak mümkün değildir.

İşin teknolojik yanına gelince, bu dinlemeleri önlemek mümkün müdür? Hayır asla mümkün değildir. Herkes herkesi dinleyebilir. Öyle bir teknolojik süreci yaşamaktayız. Dinlenmek istemeyen konuşmaz.

Eleştirenler, çözüm bulsunlar bakalım. Yok, demek ki bir çözümü, iyi ki de yok. Yasadışı işler yapanlar biraz huzursuz olsunlar. Benim bir endişem yok. Tam aksine ben dinlenmek istiyorum. Dinlemek isteyenler rahatlıkla beni dinleyebilirler.