- Kategori
- Siyaset
Dişil devlet
Bugünde dekki feminist paradigmalar genelde hep, devletin erkek paradigması olduğunu önesüregeldiler ama bu geçersiz bir savlar kategorisidir.
Anaerkil iktidar düzeni, Türkiye’de çok açıkça görüldüğü üzere, binyıllardır süren bir gelenektir.
Savaş kuramlarındaki hileler, erilden çok dişil davranışlardır. Kadınlar, gündelik yaşamda da nadiren doğrudan saldırırlar.
Psikolojik işkencenin, bedensel işkenceden acımasız olduğuna ve psikolojik işkencenin de epeyi dişil olduğuna artık aymak.
Kadınların, insan olma haklarını alırken, tıpkı proleterya ya da siyahlar gibi, ‘koruyucu hak’ veya ‘imtiyazlı hak’ gibi abuk subuk deyimlerle, insan olma sorumluluklarından ve yükümlülüklerinden kaçınması gerçeğine aymak. Buna üniversite mezunu kadınlar da dahil, yani durum cehalete yüklenemez.
Tarihin on iki bininci yılında kadınların hiçbir olumsuzluk yapmadıklarını düşünmek, safdillik değil, artniyet taşıyor. Örnekler:
20. Yüzyıl’ın ikinci yarısında aktif yaşama doğrudan katılan kadınların, global durumu hiç de değiştirmediklerini, Thatcher ve Merkel gibi örneklerden görmek. Hele hele dişi Clinton’ın eril Clinton’dan daha büyük bir bela olacağını görmemek.
Aslında öyle olmadığı halde öyle kılınan, kapitalizmin mülklülük ve tüketcilik çılgınlığı konusunda, kadınların erkekleri her zaman geçtiği gerçeği.
En önemlisi, ailede hala kadının egemen olduğu gerçeği.
Bu durumda, hiç evlenmeyen ve hiç çocuk yapmayan kadınlar gerçek kadın oluyor.
Dişillikle erillik devlet yapısında bir sembiyöz durumunda. Oyun kuramı bağlamında, toplamın artı olup olmadığı veya kazanan ve kaybeden tarafların kimler olduğu belirsiz kalabiliyor.
İşte en büyük sorun bu: Tarihin bir dökümünün ve bilançosunun yapılmamış olması. Tıpkı ABD halkının yargılanamaması ve Sırp halkının yargılanıp delil yetersizliği mi diyelim, hakim yetersizliği mi, beraat etmesi gibi, tarihte kimse hesap vermeye yanaşmıyor ama hesap almaya ve istemeye herkes hevesli.
Önce herkes tarihe borcunu ödesin. Eğer ortada bir pasta kalırsa, o zaman erkeklerle kadınlar, onu yemek ve paylaşmak için kavga etsin. Yoksa, aslında zaten ömür boyu birbirlerini yiyorlar.