Dünya

Bu hayat ne acı,

Öyle değil mi?

Ne derdi,

Ne çilesi bitiyor.

Ne gündüzün,

Ne gecenin tadı var.

Ama ne hayali,

Ne de düşü bitiyor.

Gel gör ki,

Dünya denilen,

Bu ikiyüzlü yerin,

Ne gecesi,

Ne gündüzü bitiyor.

Gündüzü gece,

Geceyi gündüz kovalıyor.

Herkes umut içinde,

Sevdiğinin peşine koşuyor.

Güzeli çirkin,

Çirkini güzel kovalıyor.

Ne seveni belli,

Ne de sevmeyeni.

Bu gün evlenenler,

Yarın boşanıyor.

Herkes birbiri, ardı sıra.

Koşup yorulup duruyor.

28.03.2010

Cahit KARAÇ