Düş artık yakamdan!

Gidiyorsan git artık niye düşürüyorsun yıldızları…

Sesi kısık cılız bir bahane olur ardından, hücrelerimi yıkıp geçerek kanattığım yaram…

Kalkanı yakamda değil ömrümün.

Pusuda bekleme, duvar duvar aştığın kör kuyuları, zillet inişini solumaya gelme.. Zemheriler yağdır uykularına aldırma, cebimde saklı karanlıkta bıraktığın güneşim..

Rüzgârın saçıma dokunmasın, ayaz çarpar yüreğine. Yağmurumla gökkuşağını giyinme üzerine , süzülemezsin gölgesi gizli toprağımın.. Bir yudum sevgiye ihtiyaç yok artık söyle yüreğine...