Ellerini affet

Ellerini affet aşkım, ellerini affet. Kapat o güzel gözlerini kendini rüyadaymış farzet. 20 yıllık bir rüya bu. Her anı sen dolu koskoca bir 20 yıl. Affet beni aşkım affet, seni görmenin bile hayal olduğu zamanlardan, sana dokunabilecek kadar yakın olan bu güne gelene kadar verdiğim hayat mücadelesinin hürmetine affet.

Senin nerede olduğunu, sağlıklı olup olmadığını bilmediğim acı dolu günlerden sonra, şu an senin hakkında sahip olduklarımı düşündükçe Allah'a şükrederken, beni arayıp sormasanda hangi zamanlarda buraya gelebilme ihtimalini biliyor olabilmek bile benim için büyük bir lüks iken, seni birkaç dakika görebilmenin bile büyük hazzını yaşayabiliyorken, seni nasıl üzebilirim, seni üzecek senin kafanı karıştıracak davranışlarda nasıl bulunabilirim. Ben sana uzaktanda dokunabiliyorum aşkım, ben seni uzaktanda sevebiliyorum .

Filmlerde olur sanırdım böyle aşklar. Liseli aşıklar gibi ellerimi yıkamak istemedim bir süre sana dokundukları için, kokun gitmesin diye. İnsan kendi elllerine sevgiyle bakarmı ya, ama her baktığımda senin kenetlenmiş ellerini görüyorum ellerimde. O güzel kokunu içime çekebilmek, saçlarına dokunabilmek yüzyılda bir gerçekleşen mucize misali benim için. Ölsemde gam yemem lafının bu kadar anlamlı olabileceğini hiç düşünmemiştim.

Allah, bizim kavuşmayarak böyle büyük bir aşk yaşamamızı yazmış herhalde alınlarımıza. Yada bu dünyada çektiğimizin acıların karşılığında bir mükafaat mı bekliyor bizi bilmiyorum ama bir tek şeyi çok iyi biliyorum SENİ ÇOK SEVİYORUM, SENİ ÇOK SEVİYORUM, SENİ ÇOK SEVİYORUM....