Eskiden...

Ne zaman hayatın koşuşturmasından ve insanı yıpratan mücadelesinden yorulsam, çocukluğumun telaşsız ve kaygısız günlerine geri dönmek isterim. Bazı zamanlar bu özlemim daha da pekişir ve güçlenir yüreğimde. Çocukluğun hiçbir sorun barındırmayan ve çeşit çeşit oyunlarla anlam bulan güzel günleri bir daha asla geri dönmeyecektir bunu bilirim ama yine de tutamam kendimi geçmişte kalmış o güzel günlerin hayaliyle dolu bir gülümseyiş içinde bulunmaktan.

İnsan çocukken bir an önce büyüyüvermek ister. Sanırım bu genel kural herkes için üç aşağı beş yukarı geçerlidir. Hepimiz küçükken belki de daha çok önemsenmek ve büyük insan statüsüne yükselmek için bir an evvel yetişkin olabilmeyi isteriz. Büyümek; adam yerine konulmanın ve önemli bir kişi olmanın göstergesidir çünkü çocuk beyninde. Derken zaman bizim tahayyül edebileceğimizden çok daha hızlı ilerler ve birde bakmışız ki büyüyüvermişiz. Ancak büyümek bir sürü sorunu da getirir beraberinde:

İlk sorunlar genelde ergenliğin getirdikleridir: Yüzümüzdeki gün be gün çoğalan sivilcelerden şikayet etmekle başlayıp "kimse beni anlamıyor" diye başlayan cümleler kurmaya kadar uzanır bu sorunlar silsilesi. Sonra birde ilk gençlik aşkları girer işin içine ve ardından aşk acısının getirdiği gözyaşları. Tam bunları atlattık diye düşünürken bu kez kişinin kendi kimliğini bulma süreci ve hayat mücadelesi girer devreye. Ne de olsa sırada kazanılması gereken bir üniversite sınavı ve bir an önce hayatını bir düzleme oturtabilme uğraşının getirdiği sorunlar yumağı vardır. Sonuçta üniversite kazanılır, bitirilir ve sonrasında iş bulma stresi başlar. O biter geçim derdi başlar.

Zamanla anlar ki insan, yetişkin olmak çocukluğumuzda olmayı istediğimiz kadar imrenilecek bir şey değildir. Çocukluk günlerinin o korunaklı ve tasasız anlarını bir daha yakalamak ise hiç olanaklı değildir.

Zaman zaman çocukluk günlerimi çok özlüyorum ve bazen o silikleşmeye yüz tutmuş anılar zihnimde ete kemiğe büründüğünde dalıp gidiyorum geçmişe, dipsiz bir denizin enginliğine dalar gibi. Çocuk olabilmenin rahatlığını arıyorum, ama biliyorum o günlerin artık sadece bir anıdan ibaret olduğunu. Biliyorum, yaşadığım her an zorluklar ve kaygılarla çevrelenmiş olsa da yaşamak yine de güzel ve hayat her şeye rağmen yaşanılası.

Resim: http://www.basakkadin.com/res/cocuk.jpg