Evlilik ve çocuk

Bugün Milliyet Gazetesinde yemyeşil gözlü, kıpkırmızı suratlı iki yaşında bir çocuğun resmini gördüm. Haberde sırtında sigara söndürdüler yazıyor. Okur okumaz kendi sırtımda sigara söndürülmüş gibi hissettim.

Bu konuda blog yazmamın nedeni çocuğun sırtındaki sigara izleri değil, böyle bir canilik yapan bir kişinin böyle yazılar okuyacağını düşünmüyorum. Adalet tarafından cezasını verilir benim üstüne basmak istediğim konu evlenir evlenmez çocuk sahibi olmak isteyenlere…

Haberin devamı eşinden ayrı yaşayan……………..diye devam edip gidiyor. Farkındaysanız hep böyle. Eşinden ayrılır, olun minicik bedenlere olur.

Günümüzde böyle olaylar o kadar oluyor ki. Günlük hayatımızda bile duyuyoruz.

Artık sıradan geliyor böyle şeyler, boşanmışlar diye duyuyorum, sorduğumuz tek soru çocuğu varmıydı oluyor.

Sorunlu bir gençlik yetişiyor diyoruz ya. Aslında en büyük sorun buradan kaynaklanıyor.

Evlenen çiftler kendilerini yeterince tanımıyor, evlenir evlenmez çocuk sahibi olup sonrada geçinemeyip ayrılıyorlar. Daha sonra velayettir, ben bakamam sen bak, yok ben çocuğumu göremiyorum, bir gün sende bir gün bende kalsın denip çocuğun psikolojisi alt üst oluyor veya yukarda bahsettiğim haberleri duyuyoruz.

Bence, devlet tarafından yeni evlenen çiftlere belirli bir süre verilmeli, yeterince kendilerini tanımaları için, mesela 2 yıl çocuk yapmayacaksınız kardeşim denmeli. Belki şimdi gülüyorsunuzdur ama olması gereken bir şey. Çünkü o kadar çoğaldı ki boşanmalar, minicik bedenleri korumak için, sorunlu bir gençliğin olmaması için iyi olmaz mıydı?