Film

ben bu filmi daha önce gördüm kalbim

anlatma bana

sevinci göğsünde kırılmış unufak camdın sen

ve can kırıklarımla çırpınan ben/de

boyunu aşardı o duvar

yine de âsiydin

sarılıp turkuvaz maviye

masumiyetle sarmaş dolaş rüzgârda

öderdin gökyüzü genişliğinde kara bedeli

zaman boşluktaki belâlın

ve esâret kamburun sırttaki

günahlar artı sevaplar ne eder

dizi dizi istekli teraziler

tas tas acıyla sulanıp büyüyen kederde

susardı neşeli şarkılar

ne çok şey vardı o filmde, ne çok...

ama hayat dolmazdı hiçbirinle

sonra, pişmanlık perdesinde

saflığını yitirip

bu kirli dünyayla kirlenmekten

korkusu dağlarca o kız çocuğu

karanlık dağ eteklerinde yalnız

kalbi küt küt atan ürkek bir kuştu

sevmemişti geceyi

yine de gecenin saçlarına tutundu

ona, bir tek şevkat elini o sunmuştu

o zamandan bu zamana

hiç gün değmedi ayaklarına

tende güz başlamıştı, mevsimde güz

söylenir, değişmedi hâlâ aynı söz

m e l â n k o l i hak, sevmek yasak

/yenilgiden kurtulamadı kadın

çıkamadı kozasından

kaçıp gitti zaman treni

şimdi kanatsız kuş gibi bekler ölümü/

ben bu filmi daha önce de gördüm

sus kalbim sus, anlatma bana...

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.