Gel

Vakit ayrılığı vurduğunda dizdim gözyaşlarımdan incileri koynuma

Sen geldin; kaldırdım tanelerimi

Sen varken ağlamak yok, yakışmaz varlığına gözyaşları

Döndüğünde yüzünü benden uzaklara ve bıraktığında sevgimi kucağıma

İşte o zaman saklandığı yerden çıkarır tekrar dolarım boynuma

Kaçınılmazı buysa sevdamızın hazırda olacaklar daima

Sen varken asla olmaz ama; istersen inanma senin için ağladığıma

Yanımdayken içim dışım gülüyor ya; sen hep öyle bil beni

Sen varken gülüşlerin en parlağıyla dolacak dünyamız

Tüm acı yokluğunda sarıyor, zehrimi akıtmaya başlıyorum o yoklukta

Akıtmak ta değil bu ya... Iğıl ığıl sızıyor göz pınarlarımdan

Dönmedikçe sevdama; kararıyor incilerim bak

Değeri artıyor siyaha bulandıkça tanelerimin

Ve senin...

Daha içerden daha acı seslenir oluyorum; Gel

Gelmedikçe çığlığım büyüyor; Gel

Özlemek yarasına tuz basmak için de olsa Gel...