Gitme!!! Giden yolcu...

Hasretin ve hüzünün bitip başladığı son durak...

Terminaller...

Gidenler-kalanlar...

Aslında bir zamandan diğer zamana geçiş gibi ayrılıklar, kavuşmalar...

Bir geçiş noktası. Bir kapısından giriyorsunuz diğer kapısından çıkıyorsunuz. Belki uzun zamandır görmek için can attığınız ama bir türlü göremedeğiniz çok eski bir arkadaşa yada sevgiliye belkide bir dosta açılan kapı. Sizi orada karşılamak için beklediğinden emin olduğunuz kişi.

Ve kavuşma sahneleri. Bunlara tanık olup yaşamak inanılmaz. O bekleyiş anı. Geçmeyen dakikalar. İnemeyen uçaklar, geç gelen otobüsler, trenler...

Zaman kavramının bir bitip bir başladığı anlar.

O bekleyişe değecek muhteşem kavuşma anının hayali. Sanki saate baktıkça zamanın daha çabuk geçeceğini sandığımız anlar. Hasretin doruk noktası olan o bitmek bilmeyen son 10 dakika. Gözümüz kapıda içeriden gelecek olan sevgilimiz, askerden gelen oğlumuz, eşimiz, kardeşimiz...

Ve son bir dakika.

Ve geliyor...

İşte orada sizi bekliyor...

Beklenen, özlemine katlanılan, saniyeleri saydığınız o kişinin gelişi.

Çıkış kapılarında hep bir sevinç yaşanır. O gergin bekleyişin bıraktığı yüz ifadesi, yerini sıcacık gülümsemelere bırakır gelen yolcuya sarılırken. Hasretle sarıldığımız beklediğimize.

Ve elde bavullarla alel acele binilen taksiler, bir an önce paylaşmaya başlamak için hayatı gelen yolcuyla....

Ama orada bir kapı daha var "Giden Yolcu".

İşte hüzünün başladığı yer.

Gözyaşlarının sel olduğu. Elvedaların yarım kaldığı, son vedaların koklaşıldığı, son bir kez daha öpmek için kopulamayan ama giderken o giden yolcuya o Giden Yolcu kapısının önünde geride kalan olarak el sallanılan yer.

Gözleri yaşlı, kalbi buruk, son vedası yarıda kalan bazen vedalaşamadan giden yolcuların uğurlandığı o kapı.

Uğurladığınız bir sevgiliyse ve bir daha onu görüp görmeyeceğinizi bilmiyorsanız bu çok daha zor. Vedalaşmak istemezsiniz sanki yarın tekrardan görüşülecek gibi.

Ne vedaya benzer nede başka bir şeye.

O gider, siz ardından bakarsınız geçirdiğiniz güzel günler yanınıza kâr kalırken.

Dünya dönmeye ve herkes yaşantısına kaldığı yerden devam etmeye başlar. Yaşanan o unutulmaz anları en sevdiğiniz tabloyu duvara asar gibi hatıra duvarınızın baş köşesine asarsınız. Gerçek hayatın başladığı giden yolcu kapısının önünden.

Bir dahaki buluşmaya kadar...

Ve o kapının önünde bir dilek tutarsınız;

Bir daha gel. Çok geç kalmadan hayata ve bize...