Gölge

Darbeler bilinç altlarına yapılır.

Bilinçaltları gelecektir.

Gelecek, uysallaştırıldığı konuya yeşil ışık yakar.

Şimdi bize imkansız gelenler gelecektekilere -şaşkınlık verici- doğallığında kabul görebilir.

Hayat ise bunların çok dışındadır.

***

Bir süredir elim klavyeye uzanmadı. İstemedim açıkcası bir şeyler karalamak. Yazmak değildir mesele; anlatabilmektir düşünceleri-nizi-.

Yazmak için fırınlarca ekmek yediğiniz zaman, yani duvarlar dolusu kitapları okuduğunuz vakit söylem birliğine doğru gidersiniz farkında olmadan. Entelektüelizmin tekdüzeliği sizi karşılar: üst bilgi düzeyinin kendince halidir artık orası.

Yazı kısalır; aslında kısalma nedeni, ulaşılmak istenen-çoğu zaman pek de istenmeyen- kitlenin de aynı duvarlardan beslenmesinden, bir anlamda nasılsa herşey biliniyor denerek yazılmasındandır. Mitoloji başta, ardından tüm felsefe ve düşünce tarihinin elemanları ve tabi engin edebiyat kahramanlarını iyi hatmetmiş olduğunuzu kabul ederek yazılmış edebi yazılardan behsediyorum.

Geleceğim yer şurası; çıkmaz sokakta yol alan şımarık günümüzün önünü açacak, karanlığın suladığı beyinlerin aydınlığın farkına vararak ışık arayacağı en küçük ikna adına başlangıç sözlere ihtiyacımız var. Herkesin kitap okumaya heveslendiği bir ütopya; ama daha çok herkesi kucaklayacak bir yazım-anlatım çabası. Bu mümkün mü?

Gerekli mi sorusu gelecektir ardından; ne gereği var? Denebilir, "Herkes herkesin bildiğiyle yetinebilir. Daha fazlası kargaşa ve gereksizliktir." Olabilir. Ancak oylar eşit dağıldığından, bir daha bu konuda itiraz etmek zavallılaşmaktan fazlası olamaz derim ben de.

***

Güç savaşları insanlık tarihiyle yaşıtken şunları söylemek sanırım yeterli olurdu:

"Bir adım ileri, bir adım geri
Ben yokum, gölgem var..."

Sayın Turan Oflazoğlu,
"Gardiyan", İz yayınları.

Türkiye'nin kazanacağı günler dileğimle,

sağlıcakla.

not: seçkim, http://aydanatlayankedi.blogspot.com/