- Kategori
- Blog
Gördüm, göremedim...
Gidebilir miyim, gidemez miyim derken gittim, gördüm ve döndüm!
Sadece görmedim tabi, biraz yedim biraz içtim. Biraz güldüm çokça hüzünlendim... Biraz uzak ama doyamayacak kadar yakın oldum çoğu zaman...
Yazılar, soğuk belki klavyeden tek tuşla bize ulaşan... Çözümlemesi zor, samimiyeti hesaplı belki de.
Fotoğraflar, belki de fotoshoplu... Boylar, kilolar saklanmış güzel bir duruşun ardından...
Gülüşler objektife afilli bakış programlı...
Sanal, hayallerin katkısı ve edebi, mizahi, mesleki süslemeler...
Bilgisayar ekranından paylaşılan...
Hepsi öncesinde buluşmanın, hepsi bizim beynimizde, kendimizce yorumlarda ve cevaplarda...
Aynı havayı solumakta iken yaşanılanlar ise ya ne bakarsan gördüğünde, ya da görmek istediğinde...
Gördüm...
Uzak bir merhabanın, ayak üstü kısa bir sohbetin arkasında bakan sevgi dolu gözleri...
Karşıdan ‘’hadi gel buradayız’’ diyen ilk kez kucakladığım, hiç tanımadığım kırk yıllık dostları..
Yazılarını takip edemediğim için yaka kartından bakıp tanımaya utandığım ve tanışamadığım tüm blogdaşları...
Göremedim...
Gözlerimin içine bakarak bana hala aynı konuları ısrarla savunmasını istediklerimi...
****
Kalın duvarımın ve mesafeli duruşumun o zayıf noktası zaten ortadayken, bir sıcak gülümseme ile yüreğime adını kazıyan dostluklarla beslenirken yemeği bile kaçırıp aç kalan ben... Sütlü tatlıyı aklıma taktım.
Kaçırdığım çok şey olmuş demek ki...
Tadabildiğim ancak doyarak yiyemediğim lezzetlerin yanında kaçırdığım çok tatlar olduğunu bilmek hüzünlendirdi beni.
Ya zamanı iyi kullanmadım ya da o lezzetlere çok talep olduğundan ben ulaşana kadar fırsatı kaçırdım.
Oradaydım ve orada olan herkesten biriydim...
Biraz uzak, bazen canım kadar yakın...
Hislerimi test ettim! Hayallerimi ve gerçeği eşleştirdim. Gerçekler buraya döküldü...
Hayallerim hala bende saklı...
blogresim: www.yenigozler.com
Ferdi bekliyor: