Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Haziran '10

 
Kategori
Siyaset
 

Göremediklerim

Göremediklerim
 

Çocukluğum, çocukça geçmedi. Kıtlık yıllarında, yokluğu ve sıkıntıyı, büyükler ile beraber çektik. Pabuçlarımızı top oynarken yırtmadık. Biz yırtık pabuç ile top oynadık. Bezden, çaputtan top yaptık. Kimi zaman, mezbahadan aldığımız, hayvan mesanesini, ağzımızla şişirip top yaptık. Çin malı, ucuz oyuncaklar da yoktu. Çinliler, bizden daha fukara idi. Çocukluğumdan aklımda kalan öteki şey, KORE savaşı oldu. “Kore dağlarında çiçekler açar. Bozulmuş Çinliler yel gibi kaçar” marşını söyler dururduk. Bizim çocukluğumuzda, Çinliler ile, Korede savaştık. Şimdiki çocuklar, Çin malı oyuncaklar ile oynuyorlar. Oyuncakları varoşlarda Başbakan dağıtıyor. Gençliğim de olmadı benim. 21 yaşımda baba oldum. İnsan, hem baba, hem genç olamıyor ki. Hayatı, hep zor yerinden tuttum. Yandım, kavruldum, piştim. Tek partili dönemi gürdüm, yaşadım. Kore savaşını gördüm. Demokrat partiyi, Menderesi, Bayar ı gördüm. 27 Mayısı ve tüm askeri darbeleri gördüm yaşadım. Kara oğlan ile heyecanlandım, Kıbrıs çıkarmasının coşkusunu yaşadım. Necmettin Erbakan ile şaşkınlığa düştüm. Şeyhleri, tarikatçıları, cemaat liderlerini, yarım metrelik sakalları, sarık ve cüppeleri ile, Limuzinler ile başbakanlık konutunda karşılanıp, ağırlandıklarını gördüm. Bir gün önce adını hiç duymamışken, ertesi gün, Turgut Özalı Başbakan gördüm. Yırtık pabuç ile gelip, Başbakan olanı gördüm. “Ben, gençlik yıllarıma kadar, Kürt görmemiştim” diyen, Cumhurbaşkanını gördüm. “Oh! Nihayet dindar bir Cumhurbaşkanımız oldu”, diye sevinenleri gördüm. Ben, neler gördüm, neler. Görmek istemediğim her şeyi gördüm de, görmek istediğim hiçbir şeyi göremedim. Ben, CHP iktidarında, Atatürkü ve Cumhuriyetimizi, hedeflenen yerde, Medeniyetin en tepesinde görmek isterdim. Türkiye Cumhuriyeti yükselirken, İslamiyetin de yükseldiğini, saygı duyulduğunu görmek isterdim. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının, dünyanın her yerinde ititbar görmelerini, görmek isterdim. İlimde, bilimde, sanat, edebiyat ve sporda, dünyanın en tepesinde olduğumuzu, görmek isterdim. Göremedim. Ne gördüm. Arapların ve Mahmut Ahmedi necatın, kuyruğuna takıldığımızı gördüm. Şan olsun diye, bir gemiye doldurduğumuz vatandaşlarımızın dokuzunun, bir hiç uğruna öldürülmelerini gördüm. Kürtlerin, Türklere giderek düşman kesildiğini gördüm. Kürt İsyancıların, Şeyh Saitin, Aponun, kahraman ilan edildiğini gördüm. Ülkenin saygın aydınlarının, Atatürkçülerin , terörist sayılıp, içeri tıkıldıklarını gördüm. AB nin kapısında bekletildiğimizi ve bizim ile hep dalga geçildiğini gördüm. Yoksulluğa ve dilenciliğe alıştırılmak istendiğimizi gördüm. Siz, ne gördünüz veya göremediniz? Ya da, ne görmek istiyorsunuz, diye sormayacağım. Ne görmek istediğiniz, belli. Ne demiş düşünürün biri: Neye layık iseniz, öyle yönetilirsiniz, demiş. Doğru mu demiş.
 
Toplam blog
: 820
: 326
Kayıt tarihi
: 02.10.08
 
 

Nerede, nasıl, ne zaman, umursamıyorum. Bir şekilde dünyadayım, yaşıyorum. Hayatı seviyorum. Tanr..