Göz kapakların

Tenin sökülür akşam vakti koltuğundan evimin.

Uzak yollardan gelir girer kokun yatağıma.

Tembihlenmiş cümleler söyler dilim göğsüne göğsüne.

Ve ben bilmem hangi cümle, hangi bilmece yanıtıdır övgülerinin.

Usulca yaklaşırken dudakların hizasına burnumun,

anlatamam gözlerin ne denli güzel, ne denli özenli.

İçimi delen bir şeyler görüyorum.

Göz kapakların ninni söylüyor uyku vakitlerinde.

Gülümsüyorum nefesine karşı sessiz sessiz.

Beni bırakma diye sarar ellerim bedenini.

Esmer rüzgarlar eser odamın kıyılarına.

Nice şehir pazarları kurulur gönül bahçelerimde.

Yine de hep seni haykırır içimdeki ses bağıra bağıra.

Yolumdaki tüm taşların üzerinden atladım.

Avuçlarımı kanatan tüm cam parçalarını fırlatıp attım.

Şimdi yalnız hislerinin hapsinde yürüyorum.

Gövdeni sarıyorum, dudaklarını kokluyorum, saçlarını izliyorum geceler boyu.

Demiyorum da kimseye gizlidir bu sevdam.

Düzenlidir, özeldir bu sevdam.

Yüreğinden dökülüyor içime binbir parça güzellik.

Hepsini bir yapıp, tamamlıyorum.

Hepsini biz yapıp, ömrüme tamamlıyorum.

Bak bu bir sır.

Bu bir kafes altından.

Eksik kalıyor şiiri şairlerin.

Anlatması güç bunca göğü,

yanındayım, usulca bir nefes çekip,

rüyalara dalıyorum.

Sakarya Üniversitesi-Spor Bilimleri Fakültesi Şair olma telaşında. ..