Gözünüzde büyüttüyseniz; sizin meseleniz…

Başarının: Babaları o kadar çoktur ki; başarısızlık gibi onun da babasının kim olduğu tam olarak bilinmez.

Ben öyle derim ve öyle bilirim.

Başarıya sahip çıkanlar çoğunluktadır.

Başarısızlık ise resmen gayrimeşru öksüz yetim bir velettir.

 Her ikisi de babadan yana oldukça zengin olmalarına rağmen…

Her nedense başarıya taçlar; başarısızlığa bir günah keçisi yakıştırılır.

Bilet kesilir.

Hemen ardından; yeni şakşaklar; farklı tonlarda yuhalamalar için idmanlara geçilir.

Memleket aktivite; dostlar alış verişte görsün. Birikmiş olmasa bile borç alınır bozuk para gibi harcanır.

Duranlar, Turanlar ve bilumum aklıselim danışmanlar.

Bunca zamandır nerelerdeydiniz diye soramam çünkü ben de “Beşerdir şaşar; bi dahaki sefere daha iyi yapar” Dedim.

İyi niyetliyim. Tabii ki görüş bildirecek kadar yakınlarda değildim.  

Çemberi; yarı yolda koydu başkanı; Perşembenin gelişini Çarşamba haber etmez mi?  İkaz levhaları, sarı kırmızı trafik lambaları olmaksızın; sırf yeşil ışıkla otoyollarda yol almak kolay mı?

 Önce kendimize soralım biz nerede yanlış yaptık diye…

Sandık öncesi sonrası; sandık başı: Ocak başından farklıdır.

Sükûnetle ayağa kalkmak varken; öfkeyle yerinden fırlamak niye?

Yolcu yoldan gelir yorgundur; “akım” demek isterken; diyemeye bilir.

Hancı ve yolcunun sarhoşluğu şarkılarda kulağa hoş gelebilir lâkin

Hancı: Mekân sahibidir. Hem hoş geldiniz; hem de  güle güle demesini bilmelidir.

Komşular ve komşuların komşularını yok yere heyecanlandırmadan; çok fazla sevindirmeden toparlarsak iyi olur yoksa kendi çapanoğullarını ihmal etmeye oldukça meyilliler boş yere veballerini üslenmeyelim.
Laf lafı açıyor az daha unutuyordum.

Klaus M. Brandauer adlı Avusturyalı ünlü Aktör bu sene yetmiş yaşına basıyor. Basın medya kendisine övgüler yağdırmakta; filmleri TV ekranlarından düşmüyor.

Gazetecilerin yerlere göklere sığdıramadıkları aktörün sözleri aklımdan çıkmıyor.

“Görevimi layıkıyla yerine getirmek için elimden ne gelirse yapmalıyım çünkü seyircim duyarsız kalmıyor ve yeterince kazanıyorum. Olağanüstü bir durum söz konusu değil.

Beni gözünüzde bu denli büyüttüyseniz; değiştiremem; siz bilirsiniz sizin meseleniz”

İnsanoğlu gözünde büyütüyor.  Sanatçı haksız sayılmaz.

Gözünde büyüttüğünü; bir bakmışsın; bir anda gözünden çıkarıveriyor.

Gözünde büyüttüğü dönemin tüm artıları da birlikte yok olabiliyor.

Gözde kalmanın yollarını bilmeyen yoktur desek…

Alev Meisel  23 Haziran 2013 Pazar/Berlin