Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

20 Ocak '09

 
Kategori
Deneme
 

Gözyaşları...

Gözyaşları...
 

Yavaşça adımlarını biraz daha hızlandırıp yürürken yağmurların ıslattığı karanlık loş sokaktaki kaldırımda, acıyla çekerken içini yine, dönüp arkasına bile bakmak istemezken bu yaşadığı boşlukta, aklında hala aynı kelimeler dönüp dolaşıp bütün bilincini ele geçiriyordu.


Rüzgârın saçlarını dağıtmasına izin veriyor, gözyaşlarının, baktı mı çığlıklar kopartan gözlerini kapatmasına engel olmuyordu…


Umursamıyordu…


Şu anda sadece yürümek istiyordu, başaramıyordu, kelimelerin zihnini kontrol etmesine engel olamıyordu.

‘Çek git!’ tüm masal bundan ibaretti. Gökkuşağının altında beni bekleyen umutlarım var dedi sessizce…


Saatlerce süren bu yürüyüşten yorulmuştu. Sakince sahilin önündeki bir banka oturdu. Gözyaşları yağmurdan yüz bulup sel olmuş akıyordu. Aslında bir hiçim biliyorum dedi kendisine. Şimdi birkaç saat önce yaşananları anlamlandırmaya çalışıyordu.


Tekrar, tekrar, tekrar yenilgi almıştı, her zamanki gibi. Fakat bu seferki hepsinden daha ağırdı.

‘Güvenmemeliydim’ dedi. O da aynıydı ve ona da güvenmemeliydi…


Suç kimsede değildi aslında, suç ondaydı. Tekrar kırılıp yaralanacağını bile bile nasıl sokmuştu onu hayatına?! Farklı mı olmuştu sanki? Şimdi onu da bitiriyordu içinde.


Bir mum gibiydi aslında, etrafını aydınlatıyor, ısıtıyordu ama içinde kendini eritmekten başka bir şey yapmıyordu. Kendisini böyle anlamlandırıyordu.


Seviyordu, biliyordu ama boştu… İhanete uğramıştı ve bir daha asla onunla olamazdı, ama ne kadar çok istiyordu, gelip özür dilemesini onu ikna etmeye çalışmasını…


Her şey bu kadar kolay değildi.Bak işte 3 saat geçmişti hala aramıyordu. Kalktı, eve doğru yürümeye devam etti. Yağmurun bir ok gibi yüzüne vurmasına o da kendi silahlarıyla karşılık veriyordu.


Gözyaşları…

 
Toplam blog
: 14
: 356
Kayıt tarihi
: 19.01.09
 
 

Hayatın bütün zorluklarına krşın hayatın güzel olduğuna inanlardanım.Herşey hayatı sevmekle başlıyor..