Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Nisan '08

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Güle güle Pippa. Barış gelini. Bizi affet

Güle güle Pippa. Barış gelini. Bizi affet
 

Barış Gelini Pippa... Güle Güle


Güle Güle Pippa... Barış Gelini… Bizi affet.

Güle güle. Şimdi zoraki çıktığın yolculukta gülebiliyor musun bilmem ama biz bunu gidene mutluluk versin anlamında bir deyim olarak kullandığımızdan söylüyorum. Canına kıyılıp, tecavüz edilip boğularak öldürüldüğün bir ülkenin vatandaşı olarak hangi yüzle söylüyorum bilmem ama üzüntümü acımı, utancımı da başka türlü ifade edemiyorum. Ne olur bizi affet…

Sana bunu yapan canavar, inan bizim için de tehlikeydi. Aynı şeyi bize de yapacaktı. Senin şanssızlığın, o gün canavarla senin karşılaşmandan ibaret. Sen sadece canını vermekle kalmadın… Kim bilir hangimizin eşinin, kızının canını kurtardın.

Gazetelerde resimleri çıkan o insanımsı yaratık, insan olmadığı için bizden biri değil. O güvendiğin, korkmadan yolunun bir parçası olarak belirlediğin, yüce amacının bir parçası olarak layık gördüğün Anadolu’nun, Türkiye’nin, Türklüğün kültürüne ait değil. Bizden olmadığı için bizi temsil etmemeli.

Öyle yüce bir aile kültürün var ki ne kadar övünsen az. Kardeşin bu en acılı durumda bile hoşgörüsünün yüceliğinde. İnsanlık dersi verircesine tepkisini “her toplumun içinde kötüler bulunabilir” diyor, kendi acısını bastırma yüceliğini göstererek… Bizi duyduğumuz utanç nedeniyle teselli etmeye çalışıyor.

Güle güle Pippa, bizi affet. Böyle bir durumda gidenleri geri getirecek bir şeyler yapılabilseydi, insanlık bunu bulmuş olurdu ve biz de hemen gereğini yapardık. Üzüntümün bir boyutu da seni geri getirebilecek, bizi bu utançtan kurtaracak bir şeylerin mümkün olmadığı.

Pippa… Biz iyi insanlarız. Hiçbir renk, ırk, kültür, inanç ayırımı yapmadan her insanı, insanlığı kucaklarız. Ne olursan ol gel deriz. Hatta o katil sorar…” ben de mi?” der...“Evet sen de… insan olmaya karar verdinse” deriz… ona bile kapıyı aralık bırakırız.

Sevgili Pippa biziz affet. Savunma yapmaya çalıştığımı düşünme. “Hangi yüzle!” deme. Sevgili kardeşinin verdiği insanlık dersinden cesaret alarak yazmaya çalışıyorum. “her toplumun içinde kötüler olabilir”… İnan bir şeyler söylemeye çalışmanın bu kadar zor olduğunu ilk defa yaşıyorum.

Sevgili Pippa, katilin sefil varlığıyla işlediği bu cinayet sadece kendini temsil etmiyor. İşlediği bu suç bireysel değil. Bu canavarlığın hükmi şahsiyeti çok farklı. Gün gelir bu lanetli katil çoktan unutulur. Geriye ise… Senin Türkiye de öldürüldüğün gerçeği kalır. Bu nedenle bu utanç bizim için geçici değil… Nasıl ailende hep bir acı anı olarak kalacaksan, biz de hep bu utançla kalacağız.

Sevgili Pippa. Bizde bir laf vardır. “Ateş düştüğü yeri yakar” deriz. Ailenin ne kadar acı çektiğini, “yokluğunun” ne demek olduğunu biliyoruz. Sevgili Pippa, inan bu ateş bize de düştü. Bu utançla içimiz yanıyor.

Sevgili Pippa… Senin için yapabileceğimiz şeyler belki sınırlı… Ama bu acıdan, bu utançtan bir dostluk çıkarmaya çalışacağız. Ailenle Türkler arasında, İtalya ile Türkiye arasında bir gönül bağı kurarak “yarım kalan yolculuğunun yüce amacına” hizmet edebiliriz. Yolculuğa çıktığın “gelinliğinin anlamı kadar beyaz” bir sayfa açabiliriz. Seni, amacına ulaştırmak, belki geri gelmeni sağlamaz ama bizi ve aileni biraz rahatlatabilir.

Sevgili Pippa… İyi insanlar cennete gidermiş. Bu inanç beni rahatlatıyor. Tüm dualarımız seninle. Rahmet, sevgi, barış senin üzerine olsun.

 
Toplam blog
: 193
: 1045
Kayıt tarihi
: 01.08.07
 
 

Bilecik doğumluyum. Emekli Eğitimciyim. Ankara'da ve yazları Kuşadası'nda yaşıyorum Günlük uğraşl..