Güzel şeyler...

Güzel şeyler yaz. Güzel olur yazdıkların, güzel bakarsa gözlerin... Ben öyle sanırım.
Aklına getirme kötü şeyler.

Bahar sabahları gibi değil elbet, yaşamın bütünü...

Güzel şeyler konuş. Kızma kötüye, zalime... Gücün yetmeyecek nasıl olsa. Gücün yetse cesaretin yetmez. Çığlık çığlığa söyleme şarkıları. Mırıldan mesela... Kavga etme, değer yükleyip maddi şeylere, ve hatta değersiz diğer şeylere... Hepsi fanidir bilirsin, senin benim gibi...

Güzel şeyler anlat. Sustur biraz içini. Durdur ruhunu, geçmesin seni. Nefes nefese kalma ardından. Yorulusun...
Dinlen biraz...

Bahar sabahları gibi değil elbet yaşamın bütünü...

Güzel şeyler düşle... Bakma çok fazlasına. Ne görürse onu istiyor insan. Daha fazlasını elde etmedikçe durulmuyor... Oysa daha fazlası bile öyle azken...

Çocukları düşün, kuşları, gecekondularda kur yeni yaşamını. Tek katlı evlerin bahçelerini, bahçendeki sümbülü, menekşeyi...
Oysa en azıdır yaşadıkları. En çoğu olsada istedikleri...

İstemek gerek derler. Büyük düşünüp, büyük oynamak. Hırstan, azimden dem vururlar. Başarıdan...
Bitmez. En iyisi olmak gerek savaşı kazanmak için.

Yaşam savaş mıdır? Ne savaştır yaşamak ne mücadele gerektirir... Hayatın bu savaştan haberi bile yoktur oysa...
Yaşamak için gereken herşey yaşamın içinde mevcuttur...
Su akar, insandır set geren önüne. Oysa su akar... Su için savaşan insandır mesela. Suyun bundan haberi bile olmaz... Ve geçtiğinde susuzluğun su senin umrunda bile olmaz...
Derler ki neye değer verirsen odur anlamlı olan...
Niye bir tek şeye değer veresin ki? Yaşamın kendisine, yaşamaya değer versen, en anlamlısı o işte...

Ve en önemlisi giydirme kendine hiç birşey.

Çırılçıplak yaşa...

Ama yaşa...