Güzeldir yaşamak

Her şeye rağmen yaşarız... Yaşamaya çalışırız her şeye rağmen... Ve belki kendimize rağmen...

Yook, yok ağırdır hayat, acıdır, sancılıdır, adaletsizdir, nankördür, haindir... Deriz; gitmek gerek, yüreğe saplanınca bıçak, kan sızınca yaralardan. Deriz; hayat bize göre değil...

Bir rüzgar eser, bir kuş havalanır, kanadı değer yüreğe... Bu neydi diyemeden, anlayamadan daha, dudağa konar bir öpücük gibi tebbessüm.Kan diner, iyileşir tüm yaralar.Hayat güzeldir...

Kara bulutlar sarınca gökyüzünü, acımasız terkedişler düşünce akla, yakınca kor ateş, yoook yok, yaşamak ağır bir yük... Deriz; gitmek gerek...

Yağmurda yürüdükce, yıkanır, arınır yürek. Yağmur diner gökkuşağı çıkar, gül dalında damlacıklar ışıldar. Bu neydi diyemeden, anlayamadan daha, akla düşer bir yıldırım gibi sevda. Kor ateş söner, kül olur, çiçekler açar üstüne. Hayat güzeldir...

Çaresizlik; en hainidir hayatın sundukları içinde belki de... Çaresizlik kesince yolları, kırılınca kol kanat, düşünce bir uzun ağıt dile. "Yook yok, hayat deniz ben bir küçük balık ve aç balıklar üstüme üstüme... Yok denizden başka deniz, uçamam ki, koşamam ki!!!"

Kar kapatır yolları, bahar ne zamandı en son, en son ne zaman durmuştu çiçeğe badem ağaçları? Üşütür yanlızlık. Kar, tipi, fırtına vız gelir. Deriz; oy, ooy bu ne yaman yalnızlık... Bir dost selamı doğar kar üstüne güneşten daha sıcak ve kardelenler gibi açar buz tutmuş yürekte. Hayat güzeldir...

Ve umut; biz unutsakta, bizi unutmayan ve bağlayan bizi çözüldükçe, yeniden, yeniden... Ve umut tutar elimizden, çıkarır derinden, en derinden. Hayat güzeldir...

Ve çocuklarımız, hayatı yaşanır yapan, umudu yeşerten, sevgiyi çoğaltan. Yok, yok kalmalı daha, yaşanır kılmak için hayatı, çocuk yürekler biriktirmek için hayata. Yaşamak güzeldir...