Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Mayıs '22

 
Kategori
Anılar
 

GÜZİDE TARANOĞLU (1 )

   MANEVİ ANNEM GÜZİDE GÜLPINAR

 

        TARANOĞLU 100 YAŞINDA 

 

Ankara’da bir Güzide Gülpınar Taranoğlu vardı 28 Ocak 1922 doğumlu idi.  28 Ocak Güzide Taranoğlu’nun Doğum Günü idi.  Böyle günlerde muhterem eşi ve hayat arkadaşı Dr. Bilal Taranoğlu onu hiç bir zaman yalnız bırakmaz ve her 28 Ocak’ta onun bu Doğum Günü’nü kutlar ve ona uygun törenler yapardı. Ben de böyle bir günde Güzide Taranoğlu’nu biraz olsun anmak istiyorum. Çünkü o benim manevi annemdi… Güzide Taranoğlu 30 Aralık 2013 ‘de Ankara’da aramızdan ayrıldı. 2 Ocak 2014 ‘te yine Ankara’da dualarla toprağa verildi. Vefatının 9. yılında rahmetle ve saygıyla anıyorum.

O’nu sanat ve kültür coğrafyasında 1962’den bu yana tanımaya başladım. Ankara’ya ne zaman gitsem, onu evlerinde mutlaka ziyaret eder ve ellerinden öperdim. O da beni bir öz evladı gibi seviyordu. Bu dostluğumuz onun ölümüne kadar devam etti…

1970’lerde Mardin- Kızıltepe’nin Uluköyü’nde ( eski adı Üzeyir)’de  ilkokulunda öğretmen iken benim okulunu kardeş okul seçmişti. Zaman zaman okulumun öğrencilerine kırtasiye, çeşitli haritalar, kitap ve çeşitli hediyeler gönderiyordu. Bundan dolayı Uluköy’de Güzide Taranoglu’un adı vardır. Bir vefa bağlamında bunlarunutulmamalıdır.

Güzide Taranoğlu, Ankara’da yaklaşık 30 yıl bir zaman dilimi içinde Gülpınar Dergisini yaşattı. Değerli eşi Ordu eski Milletvekili Dr. Bilal Taranoğlu’nun ölümünden sonra  (20 Nisan 2005) bu dergi bir daha çıkmadı. Çünkü Gülpınar Dergisi rahmetli Dr. Bilal Taranoğlu’nun katkılarıyla çıkıyordu.

Bu derginin devamlı yazar ve şairlerinden Abdullah Satoğlu, Halil Soyuer,  Enver Tunçalp,  İbrahim  Agâh Çubukçu,  Prof. Dr. İrfan Ünver Nasrattınoğlu, H. Fethi Gözler,  Ahmet Abdülbaki Arslan, Kemal Ahmet Şen, Ahmet Tufan Şentürk,  Prof. Dr. İsa Kayacan, Mustafa Ceylan, Muhsin Durucan, bu satırların yazarı Abdülkadir Güler,  Ünal Şöhret Dirlik, R. Mithat Yılmaz,  Rabia Gölbaşı ve Gürünlü Âşık Gülhani gibi isimler yer alıyordu. Güzide Taranoğlu bu derginin sayfaları arasında yüzlerce şair ve yazarlara kucak açmış, gençlere ve özellikle halk şairlerine kucak açmıştı. Bu yönüyle Gülpınar Dergisi anılmaya değer.  

 

Dr. Bilal Taraoğlu vefat ettikten sonra Güzide Taranoğlu çok üzüldü ve hep kendini yalnız hissediyordu. “O GÜNDEN BERİ”  adlı şiirinde aynen şöyle yazıyordu:

 

Altı yıl demeğe dilim varmıyor

Neyleyim zamanlar dursa, durmuyor

Perişan halimi kimse sormuyor

Yapyalnız kaldığım o günden beri

 

Acılar eklendi ardı ardına

Kimsem yok gelecek bana yardıma

Ortak yok ömrümce benim yâdıma

Yapyalnız kaldığım o günden beri

 

Neşeyi gülmeyi hepten unuttum

Huzurun tahtına matem oturttum

Aşkımı, sevgimi taptaze tuttum

Yapyalnız kaldığım o günden beri (1)

 

Güzide Taranoğlu çok sevdiği hayat arkadaşı Dr. Bilal Taranoğlu’nu kaybettikten sonra Ankara’da yalnız kalmıştı.  O’nu çok destekleyen hayat arkadaşı Dr. B. Taranoğlu vefat etmiş,   Gülpınar dergisi de kapanmış ve onun  arkadaşları    artık görünmez olmuşlardı. Bir hayli de yorgun ve yaşlanmıştı. Bir ara İsa Kayacan‘la Ankara’da Çankaya’daki evlerinde onu ziyaret etmiştik. ( Nisan 2010 ) Gerçekten yorgun ve yalnızdı. Bu durumu görünce şahsen çok üzülmüştüm. Ancak yapacak bir şey yoktu…( Milliyet Blog’ ta da yazdım, 3 Aralık 2013)

 

Güzide Taranoğlu aynı zamanda şiirleri birçok tanınmış bestekârlar tarafından da bestelenmişti. Örneğin Türkiye radyolarında zevkle dinlenen  “ Tadı Yok Sensiz Geçen / Ne Baharın Ne Yazın', 'Kanımda Kıvılcım, Canımda Ateş' gibi sevilen şarkıların yazarı G. Taranoğlu'nun şiirleri, Muzaffer İlkar, Alaeddin Yavaşça, Erol Sayan, Osman Babuşcu ve Erol Evgin gibi ünlü bestekârlar ve sanatçılar tarafından bestelenmiştir. Şairin çok sayıda şiir kitabı yayınlanmıştır.

 

      Eserlerinden bazıları

Merhaba Dostum / şiir (1967), Mutlu Acı  / Şiirler (1968 ) Tozpembe / Şiirler (1969) İnsanlar Mutlu Yaşasın / Şiirler (1972) ve Mutluluk Çiçek Açtı / (1975), Özdeyişlerim (1976), Umutlar Canda Çiçek ( 1984) Selamlarım  / Denemeler (1976) Baha en son  “ Akşamlar Yaklaştıkça ( şiirler ) adlı kitabını 30 Mayıs 2011 yılında “ sevgili oğlum Abdülkadir Güler’e gözlerinden öperek“  diyerek imzalamıştı.  Ayrıca en büyük eserlerinden biri de Gülpınar Aylık Sanat Edebiyat Şiir dergisidir. Gülpınar Dergisi Mayıs 1976- 2005 yılları arasında çıkmış olup 1-349 sayı olarak Türk edebiyatına yaklaşık 30 yıl hizmet etmiştir. Derginin parasal kâr etmek için bir gayesi yoktu. Tek amacı Türk kültürüne hizmet etmek için çıkıyordu.

Gülpınar Ayık Sanat ve Edebiyat dergisi için iki kitap yayınlandı.  Bunlardan biri Gülpınar Dergisinde Edebi Portreler-  Hazırlayan: Dr. Salih Okumuş- Sabit Bayram, Serüven Kitap yayınları / Ordu 2012, ( 192 sayfa. (2)

 2. Kitap:  Gülpınar Dergisi (İnceleme – İndeks )  olarak büyük bir emekle hazırlanmış olup, 362 sayfadır. Hazırlayanlar: Dr. Salih Okumuş, Mehmet Nuri Parmaksız, Salih Bayram / İstanbul’da Zinde Yayınları arasında çıkmıştır (2012 ( 3) 

Adı geçen inceleme  -İndeks kitabında Önsözde şunları yazıyorlar:

“Gülpınar Dergisi ( İnceleme- İndeks) adlı çalışmamızda, derginin 1976 - 2005 yılların ait  ( 1- 349)–sayılarını esas aldık. Bazı bölümlerde dergicilik faaliyetlerine değindik. Ayrıca derginin çıkış hikâyesi ve amacıyla Türk edebiyatındaki yeri ve önemine yer verdik. (Say:192)  Derginin bir başka yerinde: “ Dergide devrin önemli şahsiyetlerinin yanında tanınmamış birçok isimle karşılamak mümkündür.(…)

 

Gülpınar’ın çekirdek kadrosunu, dergiye sürekli yazı gönderenler oluşturur. Derginin edebi muhitinde dikkati çeken en önemli isim kuşkusuz.  Derginin kurucusu Güzide Taranoğlu’dur. Enver Tunçalp, Rüştü Burlu; H, Fethi Gözler,  Burhan Sadık Yalçın, Ahmet Ayberkin, Abdülkadir Güler, Abdullah Satoğlu, İbrahim Agah Çubukçu, İsa Kayacan, Mualla Anıl, Hüsnü Yurdusev, Yılmaz Aybar ve Muhsin Durucan dergiye en çok yazı kazandıran isimlerdir. ( sayfa: 15 ).Aslında bu kitap için başlı başına bir yazmak gerekir.  Gülpınar için derli, toplu kalıcı bir eser hazırlayıp Türk edebiyatına kazandırmışlardır. Dr. Salih Okumuş, Mehmet Nuri Parmaksız ve Sabit Bayram beyleri yürekten kutluyorum.  Ellerine, yüreklerine sağlık. Bu her iki eserin edebiyatçılar tarafından  dikkatle  okunmasını tavsiye  ediyorum. Güzide Taranoğlu’nun çok zengin bir kitaplığı vardı. Bunları 2000 yılında Ordu ili, Gülyalı ilçesinde kendi adını taşıyan Gülyalı Güzide Gülpınar Taranoğlu Halk Kütüphanesine armağan etti. ( 13. 09. 2000)

 

          GÜZİDE TARANOĞLU VE BİR ANIM

  Güzide Taranoğlu’ndan söz ederken bir anımdan da söz etmek istiyorum. Dedim ya Şair Güzide Taranoğlu’nun Ankara ‘da çok zengin bir kültür çevresi vardı. Değerli eşi Dr. Bilal Taranoğlu ‘da her zaman maddi ve manevi açıdan hep yanında olurdu.  Zaman zaman Ankara Çankaya’daki evlerinde sanat ve kültür etkinlikleri düzenler ve sanatçı dostlarını davet ederdi.  İşte böyle bir etkinlikte bulunmak bana da kısmet oldu.

 

Tarih 2 Kasım 1974. O yıllarda ben de Mardin ili, Kızıltepe ilçesinin bir dağ köyünde çiçeği burnunda heyecan dolu dolu bir öğretmenim.  O yıllarda Ankara’da yayımlanan Hisar, Gülpınar, Karınca dergisini de izliyorum. Yine o yıllarda Ankara’da yayımlanan yerel gazetelerin sanat ve kültür sayfalarında ulaşabiliyor, şiir ve yazılarım çıkıyordu.  Örneğin bu gazetelerden Başkent, Hür Anadolu, Bugün, Tasvir, Yeni Tanin ve Memleket gibi gazetelere hiç yabancı değildim.  Benim de birçok sanatçı dostlarım vardı.

 

Bir gün Ankara’dan Güzide Taranoğlu bana ufak bir posta kartı göndermişlerdi.  Bu posta kartında aynen şunlar yazılı idi:  “  Sevgili oğlum Abdülkadir Güler, 2 Kasım 1974 günü Ankara’da evimizde ünlü bayrak şairimiz Arif Nihat ASYA onuruna bir şiir etkinliğini yapacağım. Bu etkinlikte senin de aramızda bulunmanızı istiyorum” diyordu.  Bunun üzerine hemen ilgililerden (İlköğretim Müdürlüğü’nden)  beş gün izin aldım ve anılan tarihte Ankara’da hazır bulundum. Zaten Ankara’da Kayınpederlerim ve baldızlarım vardı. Onları da bu vesile ile ziyaret ettim… Bu bakımımdan da otele filan gitmiyordum

 

 2 Kasım 1974 şiir gecesine Güzide Taranoğlu’nun Çankaya’daki evlerinde idim. Aradan 48 yıl gibi bir zaman geçti.  O günlerde doğup büyüyenler şimdilerde torun torba sahibi oldular. Yarım asır gibi bir zaman dilimi içinde neler geldi, geçti.  Ancak bu tarihi günü hiç unutmadım…

 

Kimler vardı bu kutlu ve mutlu gecede:  Hemen aklıma gelenleri yazıyorum: Ev sahibi Güzide Taranoğlu, eşi Dr. Bilal Taranoğlu,  Şair Arif Nihat ASYA, Mehmet ÇINARLI, İlhan GEÇER, Halide Nusret ZORLUTUNA, ( H. N. ZORLUTUNA’NIN  kızı) Emine Işınsu ÖKSÜZ, Ahmet Tufan ŞENTÜRK, Hüseyin YURDABAK, Sami ATEŞ, İsa KAYACAN, Abdullah SATOĞLU, İrfan Ünver NASRATTINOĞLU, Yaşar Faruk İNAL, Osman ATTİLA, Sabahattin ÇANKAYA, Emekli Tank Albay  Enver TUNÇALP, Coşkun ERTEPINAR, Ayhan İNAL, Kerim  Aydın  ERDEM,  H. Fethi GÖZLER,  Şahinkaya DİL, Fugen TOPSEVEER, Yahya AKENGİN,  Gazeteci Necdet   BULUZ, Ahmet Nedir CANER, Sadık Necati Ok,  bunlar aklıma gelenlerden katılanlardan bazıları idi… O gece A. Nihat ASYA  onuruna şiirler okundu ve hatıralar anlatıldı.

 

Bir ara Hisar dergisinin sahibi Mehmet ÇINARLI aynen şöyle dedi:” Arkadaşlar böyle geceleri hazırlamak elbette kolay değildir. Bu gece yemekli idi), Güzide Taranoğlu bunu büyük bir konukseverlik örneği içinde başarmıştır. Bizler bunu asla yapamayız.  Bu açıdan dolayı Şaire Güzide Gülpınar’ı kutluyorum “ dedi.    Gece de herkes birer şiir okumuştu, A. N. Asya’nın anılarından da söz etmişlerdi. Sıra bana gelince ben de daha önce hazırlamış olduğum aşağıdaki dörtlüğü okuyarak ünlü bayrak şair A. Nihat Asya’nın ellerinden öpmek istedim. Boynuma sarıldılar ve ellerini öpmemi istemediler. O gece okuduğum dörtlüğü aynen sunuyorum:

                  

           İKİ BÜYÜK ŞAİRE

 

Güzide Anadolu Avrupa’dır, Asya’dır

Taşkent’ten,  Buhara’ya Türkistan,  Kafkasya’dır

Bir elma gönül alma, yeşerdi Çankaya’da

Güzide TARANOĞLU, Arif Nihat ASYA’ dır…

 

                                   Abdülkadir GÜLER

                            02 Kasım 1974 – ANKARA

Evet, 2 Kasım 1974 gecesi Ankara  / Çankaya’da şiir dolu bir gece yaşandı, bu unutulmaz geceyi dolu dolu yaşadık.  Aradan yarım asırdan fazla bir zaman geçti. Yukarıda adlarını yazdıklarımın çoğu bugün yok aramızda. Öbür âleme göç edenleri saygıyla ve rahmetle anıyor, mekânları cennet olsun diyorum. Yaşayanlara da sağlıklı günler diliyor, buradan da selam ve saygılar gönderiyorum.  Evet, 2 Kasım 1974 şiir gecesi böylesi unutulmaz anılarda kaldı… Kubbe de kalan hoş bir seda oldu… Manevi annem Güzide Gülpınar Taranoğlu bugün yaşamış olsaydı, 100 yaşında olacaktı. Bir kez daha saygıyla ve rahmetle anıyorum. Mekânı cennet olsun…

 

 

Kaynaklar:

1-Gülpınar Dergisinde Edebi Portreler /Hazırlayanlar: Dr. Salih Okumuş- Sabit Bayram, Serüven kitap yayınları Ordu 2012

2-Gülpınar Dergisi ( İnceleme- İndeks ) Hazırlayanlar: Dr. Salih Okumuş / Mehmet Nuri Parmaksız, Sabit Bayram, Zinde Yayınevi, İstanbul 2012

3-Akşamlar Yaklaştıkça  (Şiirler) Güzide Taranoğlu, Ankara 2011

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        Abdülkadir GÜLER

       30 .05.2022-  SÖKE

 

 

 

 

 

 

 

 
Toplam blog
: 2227
: 832
Kayıt tarihi
: 27.06.09
 
 

1946 Mardin ili, Kızıltepe ilçesi'nin Esenli köyünde doğmuştur. İlk ve ortaokulu Kızıltepe'de bit..