Ha Memet Ali, ha Ali Memet

Bundan tam on altı gün önce kaleme aldığım bir yazımı şöyle bir final cümlesi ile sonlandırmıştım: “Ha Memet Ali, ha Ali Memet; ha İrecep Aptullah, ha Aptullah Recep. Ne fark eder ki?”

İster “içine doğmuş” deyin, ister “malum olmuş” diye nitelendirin, isterseniz de “körün taşı rast gelmiş” şeklinde adlandırın. Cumhurbaşkanlığı adaylığı için Bay Gül, hep aklımın bir köşesinde idi. Aslında ben yanıldım. Ülkedeki birçok yazar, çizer ve okur gibi ben de Bay Başbakan’ın köşke çıkacağını öngörmekteydim. Hatta bunu yazdım da.

Bay Gül’ün; düşünce, mentalite, kafa yapısı, dünyaya bakış şekli, siyasetten ve devlet yönetiminden anladıkları, geldiği politik Erbakan’cı çizgi itibarıyla, Bay Başbakan’dan zerrece farkı yoktur. Aynı hasadın ürünüdürler yani.

Biri biraz daha efedir, diğeri saman altından götürmeyi tercih eder. Biri biraz daha avam, diğeri biraz daha elit durur. Biri çabuk sinirlenir, hiddetlenir, azarlar, kızarır, bozarır; diğeri sakin, mütebessim, rahattır.

Çok büyük bir aksilik olmaz ise birkaç gün sonra seçilecek yeni Cumhurbaşkanı; ülkesini ve devletini Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine şikayet ve dava etmiş bir Hanımefendi’nin eşi olarak makama çıkacaktır. Hayırlı olsun.

Bay Gül, teröre açıktan destek veren peşmerge liderleriyle sıcak diplomatik temas sağlama fikrinin savunucusu olarak devletin zirvesinde ne yapacaktır, mevcut Cumhurbaşkanı’nın randevu vermediği Irak’ın güdümlü Devlet Başkanı’nı ilk fırsatta Köşk’te ağırlayacak mıdır, her fırsatta Türk Devleti ve ordusuna işkembey-i kübradan tehditler savuran Mesoud Barzanie’yi çağırıp sırtını sıvazlayacak mıdır, zaman gösterecek. Hayırlı olsun.

Realize olmuş son politik durum, Necmettin Erbakan çekirdeğinden gelişmiş olan Milli Görüş ekolünün, devletin en tepe noktasını ele geçirme vakıasıdır. Özellikle Deniz Baykal ismiyle birlikte sol politikaların ve Türk Milliyetçiliği’ni esas alan oluşumların ise Türk politik hayatındaki en dramatik mağlubiyetidir. Hayırlı olsun.

Ne diyelim efendim hayırlısı olsun.