Hayatımızda ilklerin izi var

Hayatımızda ilklerin değişmez bir yeri vardır. Yıllarda geçse üzerinden unutulmaz.

Sanki bir kutu içinde birikir ve hatırladığımız an kutunun kapağı kendiliğinden açılıverir.

Bir sandık içinde saklıydı kesilen ilk saçım. Bir kumaşa sarılı saklamıştı annem yıllarca. Hala da duruyordur eminim bir yerde.

Saçlar vardı farklı kumaşlara sarılı o sandıkta. Ağabeyimin, ablamın ve benim. Sonra resimlerimiz var mesela. İlk doğum günü, ilk yürüdüğümüz gün. ilk konuştuğumuz kelime yazılıdır bir kağıt parçasında.

Okumayı ilk söküşümüzde yakamıza takılan kırmızı kurdele durur bir yerlerde. Yaşımız kaç olursa olsun birden geri gideriz ilkokul günlerine.

Okuduğumuz ilk romanı hatırlarız. Benim hatırladığım Eleanor Porter’in Küçük Kemancı kitabı gibi.

İlk arkadaşımızı anımsarız bazen. Yerinde yeller esiyordur belki. Sırf adı kalmıştır belleklerimizde.

İlk liseye başladığımız gün gelir sonra aklımıza. Sırasıyla sona kadar bütün ilkler belirir hafızamızda.

İlk aşkımızı anımsarız. Çocuk kalbimizle hoşumuza giden heyecanı acı, üzüntü sanışımızı. Arabesk müziğin acımızı hafiflettiğini düşündüğümüz ilk anları.

Sonra ilk sokağa yalnız çıkıp uzak bir yere gidişini hatırlar bazıları.

Hele ki benim gibi ailesi tedirgin olup, küçükken dizinin dibinden ayırmadıysa önemlidir ilk defa tek başına uzak bir yere gitmek.

İlk çocukta farklı der kimisi. Sonuncusu tekne kazıntısı denilse de başka olurmuş ilk çocuğun yeri.

İlk şiir yazdığın günde önemlidir mesela. Bir duygu fırtınası kopmuştur içinde ve dökülmüştür kaleminden bembeyaz sayfalı defterine.

Kurumuş çiçekler buluruz bazen eski kitaplar arasında. Kim bilir ilk çiçek almışlığın anısı saklanır bazen o saman sayfalarda.

İlk pişirdiği yemeği unutmaz bazıları. Yada ilk kez saçının rengiyle oynadığını.

Hepsi öylesine önemlidir ki; geçmişi oluşturur, hep bir yerde, hafızamızda durur.

Özeldir, içeriği ne olursa olsun unutulmayan bir çekiciliği vardır. Ve insan hayatında her an bir “ilk” e imza atmaya hazırdır.

Bu yüzden mühimdir şimdi. Geleceğin geçmişidir çünkü bugün yaşadıklarımızın yüreğimizdeki izi.