Haziran oyunu...

Bir oyun oynayalım mı seninle...
Kurallarını senin belirlediğin ama kaderini benim çizdiğim.
İster körebe, ister ebecilik...
Kim kazanır bu oyunu sence...

Bir şarkı söyleyelim, yıldızların altında semaya bakarak...
Dalga seslerine karışan fısıltılar gibi ıslak...
Sen güftesini yaz, bestesini bana bırak...
Kim ezbere, yürekten avaz avaz söyler bu şarkıyı sence...

Beraber bir resim çizelim mi seninle...
Tuvalimiz hayat olsun...
Boyalarımız rengarenk hatıralar...
Ellerimiz ise fırçalar...
Sen insanların umutlarını çiz aynı resme...
Ben ise emeklerini...
Kim daha iyi anlatabilir kaybolan baharları o resimde...
Sen mi yoksa ben mi...

Hazin bir aşkın ardından ılık bir Haziran akşamı yine...
Belki o asmalı evin dört beş basamaklı merdivenlerinde...
Sen kalem ol, ben ise beyaz bir kağıt parçası...
Aşkın gelmişini geçmişini yazalım birlikte...
Kim anlar bizi sence...
Aşkı yaşayan mı yoksa aşka hasret kalan mı?

Düşünelim mi biraz seninle...
İster geçmişi, ister geleceği...
Ya da vazgeçelim mi düşlerimizden yine bir yaz gecesi...
Bitsin mi bu Haziran Oyunu...

Öyle ya nelerden vazgeçmedik ki...