Hediyeniz pahalı mı olsun ucuz mu?

Zaman mı değişti yoksa şimdiki insanlar mı çok şanslı bilemiyorum.Yeni evlenen bir çiftin haberini okuyorum gazetede; kocası eşine yetmiş milyon dolarlık at hediye etmiş. Başka bir haberde sevgililer kavga etmiş, erkek barışmak için lüks bir araba almış. Bu kadar pahalı hediyeler alınca acaba ''benim için bu at kadar veya araba kadar değerlisin'' demek mi istiyorlar?

Çevremizde de var bu durum. Bakıyorum en lüks restaurantta yemek yiyorlar ve en iyi gece klübüne eğlenmeye gidiyorlar. Aldıkları maaşın yarısını bırakıp çıkıyorlar. Yaklaşık on iki sene önce erkek arkadaşımla bir bankın üstünde oturmuş, midemizin gurultularını dinliyorduk. Paralarımızı birleştirdiğimizde bir ayran ve bir simit alabilmiştik. Bir arkadaşıma nişanlısı pırlanta yüzük almış. Ben bugüne kadar hiç pırlanta görmedim. Öyle normal bir yüzükmüş gibi bakıp sevinçle ''hayırlı olsun'' dedim. Pırlanta olduğunu sonradan öğrenince koşup tekrar baktım. Aynı yüzüktü bence değişik bir şey yoktu.

Ben hayatım boyunca hiç böyle pahalı hediyeler almadım. Lise yıllarında deliler gibi sevdiğim bir çocuk vardı. Küçük bir kasabada yaşıyorduk. Hiç unutmam pazardan bana mavi taşlı, küçük bir çift küpe almıştı. Tenekeden yapılmış gibiydi. Takarken bile eğiliyordu. O küpeleri kimse görmesin diye kot ceketimin zorlukla açılan cebine saklamıştım. Arada bir evde kimse yokken çıkarır takardım. O kadar değerliydiki benim için... O zamanlar dünyanın en değerli elmaslarını, pırlantalarını, yakutlarını getirseler dahi asla değişmezdim. Dünyanın en mutlu insanı bendim. Kot ceketimi giydiğim zaman, küpelerin orada kalbimin üstündeki cepte olduğunu bilmek bile bana yetiyordu. Seneler sonra aklıma geldiğinde hala orada durduklarını gördüğümde, içimde sevinç, hüzün, mutluluk, özlem gibi tarifi imkansız duygular gezinip durmuştu bütün gün.

Bakıyorum pahalı hediyeler alanlar o kadar mutlular mı diye... Sadece günlük maalesef. Ertesi gün hiçbir şey olmamış gibiler. Çünkü ertesi gün çok daha iyisini bekliyorlar. Sevginin, aşkın değerini maddiyatla ölçmeyi öğrenmişler. Ne kadar pahalıysa o kadar iyi demek onlar için.

Hangi nesil daha şanslı ben karar veremiyorum. Fakat ben yine de o mavi taşlı küçük küpeleri isterdim ve onun getirdiği mutluluğu...