Hem mimlendim, hem sobelendim

Severek katıldığım M.B ailesinde, şimdilerde sevgi rüzgârları esiyor. Gökyüzündeki yıldızlar gibi, arkadaşlarımız kendi kutuplarında birer galaksi oluşturuyor sanki.. Dostumun dostu dostumdur diyerek, önerilerini izleyip, bende seyrimi sürdürüyorken birden yörüngelerinde buldum kendimi. Her birine sonsuz sevgilerimi ve teşekkürlerimi bildirebilmek için, “sevgililer günü”nü bekledim. Ömrüm boyunca ilk kez, bu kadar sevgi dolu kişinin bir arada olduğu bir kitleye hitap edebilmenin mutluluğunu yaşıyorum. Bundan güzel yazma nedeni olabilir mi?

Sn, Doğrumu arkadaşım, doğru bir yaklaşımla kendini mimlemiş. Kimseye neden yazıyorsun demeden. Çünkü okuduklarından kimin, neyi niye yazdığını anlayan, iyi bir Kuran yorumcusu. Ardından da beni mimlemiş. (http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=160786.)
Bende kendimi bu mim oyunundan önce sorguladığımda, yazmanın ve yazının tekâmülü ve gelişiminin insanın doğasında nasıl yol aldığını yazmıştım. (http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=139616)
Artık “Mim”lenmenin ne olduğunu biliyorum; fark edilmek Yazı yazmak anlamında, Sn.Ayten Dirier ansiklopedik anlamda gayet güzel bilgiler vermiş
(http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=160883)

Neden yazıyorum sorusunun yanıtı genelde aynı olsa da, yaklaşımlar farklı yansıyor. Tıpkı aynı denizin farklı dalgaları gibi. “Neden M.B de yazıyorsunuz?” gibi sorulduğunda ise, bu kez yanıtlardan farklı kişileri anlamayı başarıyoruz... Yazma nedenimi, bir öyküden çıkardığım hisse ile açıklayayım;

Çölde yolculuk yapan iki arkadaş tartışırlar, biri diğerine bir tokat atar. Tokat yiyen eğilir ve kuma ”Bu gün, en iyi arkadaşım bana bir tokat attı” diye yazar. Yolda devam ederken, ayağı bir batağa saplanır ve batmaya başlar. Arkadaşı bir değnek uzatır ve onu kurtarır. Bu kez eline bir mıh alıp taşı kazımaya başlar ”Bu gün en iyi arkadaşım hayatımı kurtardı” Arkadaşı, neden dövünce kuma, kurtarınca taşa yazdığını sormuşmuş mudur sizce? Buna yanıtları farklı alacağımı biliyorum, gerekçelerini de..

Yazıyorum; unutmak istemiyorum. Yazıyorum çünkü okuyabiliyorum. M.B de yazıyorum; buradaki paylaşımlar, seviyenin doruğunda, düşünsel fonksiyonların tüm ürünlerini birer forum niteliğinde sunuyor. Burada kişilerin özelleri, pratik yaşantıları, fiziksel özellikleri, medeni halleri değil, düşünceleri yazılıyor. Burada ağzı olan konuşmuyor, akla her gelen yazılmıyor, büyük bir titizlikle kaliteli editörlerlerce denetleniyor, benim en çok hoşuma giden nedenlerimden biri de bu işte, denetlenebilmek için burada yazıyorum..

Yazıyorum; cinasa vurduğumda, yazı-yorum getiriyor, kendinden kendineliğinde, hepimiz birer kitabız, Mevla’nın yazdığı.. Yazıyorum, “Terkib”den gelen aynı mürekkepte, hepimiz şekilden şekle giren birer harf teşkil ettiğimiz için.. Yazıyorum bu pencereden bakarak kainatta da maddelerin şekilden şekle girerek bize okunmak için sayfalarını açan bir kitap olduğunu düşündüğüm için. Yazıyorum, “oku” diye başlayan kelam ve vahye inandığım için. Yazıyorum, kaleme edilen yemin için ve kem kalemle kelam yazılamayacağı için. Yazıyorum, aynı ormandan kesilen bir ağacın birinin yontulup kalem diğerinin yoğrulup kağıt olarak ayrı düşürüldüğü alemde, onları vuslata erdirmenin hazzını duyduğum için ve kelama dönen duygularıma ortak oldukları için.. Yazıyorum aynı kaderde, aslından koparılan bir ağaç gibi dünyaya geldiğimizde, yazımızı yazıp, ona döndüğümüzde, geride kalanın silinmeyen bir yazı olan hayat olduğunu bildiğim için... Besmele denilen evrende, B’nin noktası, elifin çizgisinde ve Mim’ in menzilinde olduğumu bildiğim için..

Ben yazıyorum ve M.B de yazıyorum, çünkü sizleri okuyabilmenin hazzını duyuyorum. Bir de ebelik görevimi yaparsam, kimi arıyorum diye kimseyi yormayayım. Ama bir zamanlar Diyojen elinde fenerle kimi aradıysa, ben de onu arıyorum. Sizlere sevgililer gününde, sevgisiz kalmamanızı yazarken işte bir nedenimde bu diyorum. Herkese sevgi ve mutluluk dağıtabilmek. Ve tüm M.B ailesine, arkadaşlarıma, dostlarıma sevgililer gününün her gün olmasını ve yağan sevgi yağmurları altında şemsiyesiz dolaşmalarını diliyorum