Her şeyden emekli olsam

Emekli olmak ve gitmek gezmek dolaşmak yeni yerler görmek yeni insanlar tanımak istiyorum… Ama hiç yaşlanmadan yapsam bunları, şimdiki yaşımla yapsam, dinçken bedenim. Olamaz mı mesela?

Çalıştıkça, koşturdukça yaşam bi rutine biniyor. Her şey birbirini tekrarlıyor sanki. Yaşamına heyecan katan bi adım olması için hayatına dahil olmasına izin verdiğin kişiler gün be gün senden götürüyor. Her şey ilk karşılaşmaların tadında kalsa keşke. O ilk tanışmaların, heyecanların zamanını durdursak... Hep o ilk karşılaşmalarda kalsak. Zaman ilerlemese ve hayatımıza dahil olmasına bizim izin verdiğimiz kişiler bizi yıpratmasa. Hiç değişmeseler.

Arkadaşlıklarda  da özel hayatta da böyle. İlk tanışmalar sonrasında yaşamına kattığın birey (ler) , hayatına müdahale etme hakkına sahip oluyor, dedikodunu yapıyor seni çekiştiriyorlar.

Nasıl bi yaşam alanıdır bu?

Evet bazen çok sıkılıyorum ve keşfetme sevdamın peşine düşmek geçiyor aklımdan. Yeni yerler, görmem gereken mekanlar, dağlar, nehirler, yeni şehirler, köyler…

Bilmem ama yeni baştan başlamak isteği çok üzerime geliyor bu sıra. En acilinden izin hakkımı kullanmam gerekiyor sanırım.

Bazen gitmeseniz bile kafanızı bulanıklaştıran suları akıtmak, sizi beslemeyen insanlardan uzaklaşmak akılcı kararlar olabilir. Düşüncelerimin baş ucundayım yine bu sıralar. Hayırdır inşallah!