Her şiirin bir öyküsü olmalı mı?

Sevgili günlük,
İşte , yastık altında kalan bir şiir daha...
...........
Şiiri kopyala yapıştır yapıp , sayfaya yerleştirdim de.
Hadi şimdi başına ne yazacağım diye düşün dur...
Sen kendi kendine açtın bu derdi başına.
Önüne gelen şiiri eleştirdin.(Bir çoğuu içimden eleştirdim.)
Yok ne anlamı var, ne zaman yazıldı , nasıl duygular içinde yazıldı diye.
Eee insan herzaman bişeyler karalayamıyor , şiirinin başına.
Bu yüzden haftalarca , blog yayınlamadın.
Bak gör ne zor işmiş.
.............

Olsun , benim şiirimin başında illaki birşeyler yazacak.
Böylesi de olsa...

Sana vereceğim tüm çiçekleri ,

Dağıttım.

Gözlerine bakmadım.,

Seninle hiç konuşmadan
Sokaklarında dolaştım bizim şehrin.

Dün gece vakti.

Gölgen çok ağır geldi.

Acıyarak, .

Sana vereceğim tüm çiçekleri dağıttım.

Ağlamadım.

Canımı yakan şarkılar dinlerken .

Kendi adımı camlara yazdım.