Hey! '3

Ruhu iyi, sesi kötü, üfler neyi mercan “deyde”.

İki binler önce söylenen, kime kızacağını bil diyen,

Biliriz, söyletmez kalleş renklerde gezinen,

Kazanan hep kötüler cennetinde keyifle gezinen.

İyiler alacaklı giderken;

Teslimdi huzur, vermekti geleceğini, keyfindeydi kötü, kaybeden

renkler solarken açlar ülkesinde gezinen.

Ben değil, bana ne; kazanırken binlerce zevk bana düşen, diyen,

Yıl;

Ya kabul et, ya da yıl,

Gör!

Yılgın atlar koşarken geceleri düşlerde gezinen.

Apışlarda saklanan yalanlar, süt bezleri hormonlar saklar, bellerde ağrı,

Uyusun da büyüsün medya, halk büyürken.

Beyaz bir gecenin gelinliğindeydi bir akşam kimsesiz gömülürken,

Bir kürek de senden...

Savaş gerdeğinden kaçandı, zalim için zamandı, beyaz bir gelinlikti siyaha boyanan;

İyilerin sırasından düşen.

Ne savaş ne barış; ne gelecek, ne dün,

Urfalı işçiler terli olacaklar bu gece, mezar zarf, mektupları kapalı:

onlardan bahsedilmezken…

Beyaz bir gelinlik barışa yürür, atölyeden hazırlıksız çıkmış sanatçı,

Peşinde binlerce gizli göz, barışa savaşı.

Bizdekiler para, güç, hırsa ulaşmaya verir savaşı:

Bizdeki sanatçı,

Televizyon starı, utanmaz, adına şair derler, fonda Osmanlı paşası,

arkada Piri Reis; önümüzde; hem utanmaz, hem çenebaz, karanlıklar prensi.

Sunarken hayat, diyecek ki, haklarını yediği çocuklar, “Duyan duymayan!

Zarfın içindeyken mektubunu ilk biz okuyacağız, kötülük gelecek, dayan!”