İçimdeki isyan

İçimdeki isyanım kendime. Sevda içindeki sevgisizlik kendi cehenemim ve kendime yararttığım cehennem sevgilinin yüreğindeki acıdır.

“Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur” (a.ilhan) kendi rezil korkularımda bile asla vazgeçmeyen yüreğimin sesi, benim özgürlüğüm. Hiçbir şey yüreğimdeki sesin sıcaklığını benden alamaz, sevgilinin sitemleri bile.

Kardelen ve hercainin umutsuz öyküsündeki vefasızlık aşkın doğasındaki vefasızlıktır. Kardelenden hercayi giden yol iki saman yolu arasındaki mesafelerden uzak olsada her sevda dolu yürek dokunmasını bilir hercaiye.

Otobüsün camındaki soğukluğu aşan yüreğimizden gelen sıcacık gözyaşlarımızdır. Vefasız sevgileye giden yolda yaşadığımız mutluluk, yüreğimizin korlarıdır. Korlanan her yürek sevdaya yazılıdır oysa, sevdanın ateşindeki közlerden savrulan küle döndükçe, her dem yenilenir yaşam. Kendi mutsuzluğunda kalan yürek küllenmeden sönen talihsiz alevlere benzer, yaşanmışlığın ortasında yaşanmamış gibi kalan mum alevi kadar yakıcı, mum alevi kadar gerçek ve kalıcı olmayan. Oysa közlerimizden yeniden yangınlar sarar bizi, közden aleve dönen yaşamlarda saklıdır hayatın özü.

Hercailer karşılık vermez belki sevgiliye, ama hercaiye olan aşkımız ölümsüzdür en güzel şiirlerde ve öykülerde. Hercai daha şanslı değildir o nedenle, belkide kardelenin mutluluğu bundandır.

Kaç yangın yaşadın diye sormalı insanlara, kaç sevda. Sevdasız kalanlar kendi cehennemlerinde yalnız olanlardır. Oysa hiçbir insan haketmez sevdasız bir yaşamı. Birde gözleri buğulu bakan dünyanın en güzel kadını aşksız kalmışsa yüreğinin derinlerindeki sessizliğine bakmalıdır. Bakmalıdır ki insan olan yanında aşk kokan yanına dönebilsin diye. Gözlerinden gelen iki damla gözyaşını mutluluk bürüsün diye.

Buğulu gözlerle bakan hiçbir kadın aşksız olamamalı belkide. Aşk kokan kadınlar aşksız sa hayatın en büyük yalanıdır yaşanan.

Bir merdivenden akıp giden sevgili dönüp bakmıyorsa ardına, ardında sevda dolu bakan bir çift gözden yoksundur, o gözler ki hayata yalansız bakarlar. Yalansız bir çift gözden uzak kalmak ne büyük bahtsızlık.

Yasaklar dinlemez yüreğimiz, korkulardan uzaktır içimizdeki sevdamız. Hiçbir tiran sevdaya yasak koyamaz, bilir ki her yasak geçerlidir aşk tan gayrı. Ondandır sevdalıların ölümü hiçe sayışları.

Her baharı sevgiye açar sevgililerin, bahtsızların baharı olmaz. Her sonbaharda dökülen yapraklar hüzün değil gelecek baharın müjdecisidir sevdalı yüreklerde. Oysa sevgisiz kalan yüreklerde bitmeyen kışın başlangıcıdır her düşen yaprak. Ben baharları severim her mevsim ya bahardır yada baharı müjdeler. Hayat her daim ışığa ve mutluluğa kesilir. Düşlerden süzülen mavide yüreğim yüreğini maviye kesecektir sevdiceğimin, biliyorum....