İçimizdeki ırkçılıktan arınmak

Alper Görmüş bugünkü “Cumhuriyet yeni bir “zınısım adnıkraf ninekilhet”e hazırlanıyor gibi...” başlıklı yazısında dikkat edilemsi duyarlı olunması gereken bir tahminde bulunuyor:

“Önce tahmin: Bence Cumhuriyet, bu defa “irtica” yerine “bölünme” temelli yeni bir “Tehlikenin farkında mısınız?” kampanyası başlatmaya hazırlanıyor.”

Bu tahminini İlhan Selçuk’un son köşe yazısındaki vurgularına dayandırıyor:

“Vaktiyle Anglo-Amerikalılar ülkedeki Ermeni ve Rumları kışkırtıp kullanarak Sevr’i tezgâhlamak istediler... Bu kez de Kürtleri kullanmak üzerine bir strateji göze çarpıyor, Anadolu’yu bölen haritalar elden ele dolaşıyor... İşte bu ortamda MHP’nin AKP’yi vatan ihanetiyle suçlaması siyaset hayatında, demokratik düzende ve partiler rejiminde ilginç bir dönüm noktası oluşturuyor... MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli bir noktaya mim koydu...”

Tahminine ilişkin dayanaklarını ise şöyle belirtmiş:

“Cumhuriyet’in başyazarının Bahçeli’nin “vatan ihaneti” suçlamasını belli bir amaca matuf olarak paylaştığı kanaatindeyim. Şu anda, tamamen sezgisel bir bilgiyle, Cumhuriyet yöneticilerinin, ortada 2006’dakine benzer koşulların bulunduğu tespitini yaptıklarını ve bir kez daha gazete üzerinden “iktidardaki düşman”a karşı bir kampanyanın örgütlenebileceğini hesapladıklarını düşünüyorum. Böylece hem “Kartaca’nın yıkılması” için büyük bir fırsat değerlendirilmiş, hem de satışlar bir kez daha patlatılmış olacaktır.

Bu hesabın temelsiz olmadığı kanaatindeyim. Nedenine gelince... Hükümetin Kürt açılımına karşı toplumun bazı kesimlerindeki tepkiler henüz bütün gövdesiyle açığa çıkmış değil. Bu dağınık ve örgütsüz tepki kendisini biraraya getirip çoğaltacak örgütçüsünü (kampanyacısını) bekliyor bence. (Durum bu açıdan, 2006’daki, irtica korkusuyla siyaseten alıklaştırılıp mobilize edilmeye hazır hale getirilmiş kitlelerin, örgütçülerine kavuşur kavuşmaz kartopu gibi birleşip büyümesi hadisesine çok benziyor.)

Netice-i kelam: Toplumsal koşulları, hissiyatları ve tabii Cumhuriyet’in yayın çizgisini biraraya getirdiğimde, “irticacılar”ın yerini “Kürtlerin” ve “Kürt muhibleri”nin aldığı yeni ve büyük bir kampanyaya hazır olmalıyız derim ben.

“İrtica” ile “Kürt meselesi”nin başka meseleler olduğunu; birincinin çevresinde mobilize edilebilen kitlelerin ikincinin çevresinde edilemeyeceğini; “yaşam tarzları”nın tehlike altında olduğunu düşünen milyonlarca “laik-şehirli-okumuş-çağdaş” insanın Kürt meselesinin özgürlük ve kardeşlik temelinde kesin bir çözüme kavuşmasını istediklerini düşünüyorsanız, çok yanılıyorsunuz.

Böyle düşünüyorsanız, Türkiye’nin “sol”undaki milli-devletçi etkileri ve şu son 10 yılda CHP tabanını etkisi altına alan “bizi bölüyorlar” paranoyasının gücünü hiç hesaba katmıyorsunuz demektir.”

Ben, http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=197101 KESK ve DİSK in son günlerindeki eylemliliklerinde neden barış ve demokratikleşme sürecine ilişkin tavırsız kaldıklarını sorgulamıştım; bu tahmin bana da mantıklı geliyor.

KESK ve DİSK in; ayrıca sürekli “halkların kardeşliği”nden dem vuran sol kesimlerin neden sessiz kaldıkları ve nereye savrulabileceklerine ilişkin soruların cevabı Cumhuriyet Gazetesinin geliştireceği tahmin edilen tavırla daha bir açıklığa kavuşmuş oldu, yanılmış olmayı tercih ederim.

Yıllardır “sol” diye bakınıp durduğumuz çevrelerin çifte standart içeren özgürlük yaklaşımlarından sonra “halkların kardeşliği” belgisindeki faydacılıkları ve samimiyetsizliklerinin de yakında ortada salınacağı öngörülebilir..

Bu tavırsızlığı başka bir tercihe yormak zor. Daha iyi bir önerileri varsa da bu öneriyi sunmaları gerekir.

Barış için alınacak tavır AK Parti karşıtlığından hareket edilemeyecek kadar vicdani bir tercihtir.

Tercihinize göre ya içinizdeki ırkçılığınız patlayacak, ya da onu derinliklerinizde yok edip birlikte yaşamdan yana tavır alacaksınız.

“İçimizdeki çoğulculuğu geliştirmek” büyütmek deyip durduğumuzun en önemli kıstası içimizdeki ırkçılıktan arınmaktır.