İktidarın Dayanılmaz Hafifliği

Albatroslar uçuyor güneye, uçuyorlar hayatlarımızdan bir daha dönmemek üzere gittikleri yerlere.

Ne değişti insanın var olduğu andan bu yana, bu kelimelerinin şemailsiz oluşu nedendir, bu toprağın kırgınlığı göğe ve tanrının insanı çıldırtacak kadar derin susu?

Dalındaki yemişin tadı bozuk nahoşluğu, meyvenin dile olan tavrı mıdır?

Elleri çocuk kalçalarını avuçlarken, yataklarındaki çocuklarına duyulan şefkat midir baba olmak?

Ya sevgili olmak karşındakinin gözlerinde kaybolurken çıplak bir billboardın çerçevesinden düşmek mi?

Aynı polis olmanın cinayetleri meşrulaştırdığı gibi, susmak mıdır felç olan gencecik bir delikanlının yazgı tahtasında?

Kutsal kıldığın topraklarda yabancı postallarını silmek midir ev sahipliği ve bir semti egonla havaya uçururken cinayeti kör bir balıkçıya yıkmaktı sanırım iktidar olmak?

Bir mabedin etrafında dönüp dururken kendini bulamamak mıdır inanmak, yoksa tanrıya yaklaştığını düşünürken dönmekle ıramakta mıdır insandan?

Cennetin ayaklarının altında olduğuna inandığın kadını çoğaltmak mıdır yatak odalarında değer vermek, keza yatak odalarını azaltmak mıdır bir artı bir beyinlerden?

Giderken erkek ocaklarına sevgilisinden bir bakış almaya gelen delikanlıyı linç etmek midir namus düşkünü olmak? Ya da namus iki bacağın arasına kodlanmış bir kilit midir babanın ve bilumum mahalle erkeklerinin koruduğu ve nihayet kocanın açtığı?

F tiplerinde insana sesini yabancılaştırmak mıdır ıslah etmek ya da ıslah olmamak mıdır bir türlü açlığa yatmış bedenlerin inançlarından?

Hiç ölmeyecekmiş gibi arsızlanmak, yarın ölecekmiş gibi hırsızlamak mıdır tanrıdan yaşamak?

Albatroslar uçuyor güneye, uçuyorlar hayatlarımızdan bir daha dönmemek üzere gittikleri yerlere.

Albatroslar uçuyor güneşi de kanatlarıyla sürükleyerek, bize badem bıyıklarında cinayet planları yapan kadın sevici iktidarlar bırakarak karanlık gökyüzünde.